Als je spijt hebt van je zwangerschap

Voor de ene moeder is een zwangerschap iets waar ze soms al jaren naar uitkijkt. Ze wisten al heel jong dat ze moeder wilden worden en als het dan eenmaal zover is, zijn deze moeders enorm blij. Maar, er zijn ook mama’s waarbij dit niet het geval is. Waarbij de zwangerschap bijvoorbeeld ongepland was of de moeders die zich de hele zwangerschap ongelukkig voelen. Omdat ze moeite hebben met de veranderingen in hun lijf, de hormonen die door hun lichaam gieren en alle zwangerschapskwalen. Of de mama’s die na de bevalling denken: waar ben ik aan begonnen? Ik mis mijn oude leven. Waar is mijn identiteit gebleven? Wie ben ik nu ik moeder ben?

Het komt vaker voor dan je denkt

Dit zijn allemaal dingen die ik vaak hoor in mijn praktijk. Spijt hebben van je zwangerschap of zelfs van het krijgen van een kindje is ene groot taboe. Want, je wilde dit toch zelf? Dan moet je ook niet klagen. Toch? Ik denk dat het veel genuanceerder ,ligt dan dit. Deze moeders hadden van te voren ook niet bedacht dat hun zwangerschap of de post partum periode zo zou lopen. Sommige van deze moeders ontwikkelen zelfs een prenatale depressie en krijgen hierdoor boven al eerder genoemde klachten, ook nog eens angst- en depressieve gedachten er bovenop.

Het gaat vaak niet vanzelf over

Veel moeders hopen dat het vanzelf over gaat en dat als ze dan eenmaal bevallen zijn, de roze wolk dan wel komt. Dat die donkere gedachten als sneeuw voor de zon verdwijnen en dat het zich vanzelf oplost. Helaas, gebeurt dit meestal niet. De klachten zetten vaak na een bevalling door of verergeren zelfs. En zo wordt een prenatale depressie een postpartum depressie. Veel moeders die ik zie in mijn praktijk vertellen me, dat ze tijdens hun zwangerschap al niet op die roze wolk zaten. Dat ze eigenlijk amper konden ontspannen of genieten tijdens die negen maanden, omdat ze zich veel zorgen maakten, niet blij waren of simpelweg niet wisten hoe ze die donkere gedachten moesten verdrijven.

Spijtgevoelens na de bevalling

Sommige moeders die bij mij in de praktijk komen, ervaren die spijtgevoelens ook nog na de bevalling. Iets waar deze mama’s zich vaak enorm voor schamen en zich enorm schuldig over voelen. Als je dit herkent, weet dat je niet alleen bent en dat je geen slecht mens of ene ontaarde moeder bent. Je kan je gevoel niet dwingen, net zo min je je gedachten kan onderdrukken. Beiden komen en gaan, als een golfbeweging gedurende de dag. Als je je verzet tegen deze golf, wordt het vaak moeilijk, zwaar en dreig je soms te verdrinken. Als je leert deze golf te voorkomen of te berijden, wordt het makkelijker.

Enorm taboe onderwerp

Spijt hebben van je zwangerschap of je kindje gaat gepaard met ene enorm taboe. Deze mama’s worstelen elke dag met het overkomen van hun schuldgevoel en durven er vaak met niemand over te praten. Andere moeders merken dat ze weinig gevoel hebben bij hun kindje(s) en strugglen hier enorm mee. De schaamte en de negatieve gedachten verteren deze moeders soms van binnen en zorgen voor ene alles behalve roze wolk, voor- en na de zwangerschap. Hoe moeilijk het ook is, praat erover met iemand. Je partner, een goede vriendin, je zus, etc. Alleen rondlopen met deze zware lading op je rug, is niet goed voor je en bovendien; uitputtelijk. Dus zorg voor verlichting en begin alsjeblieft met praten.

Zoek hulp!

Als dit niet helpt, zoek dan alsjeblieft professionele hulp. Blijf er niet te lang alleen mee rondlopen. Hope eerder je aan de  bel trekt hoe beter. Ik zie soms moeders in mijn praktijk die na maanden en soms zelfs na jaren pas bij mij komen. Dan duurt het ook een stuk langer voor je weer dat positieve pad op bent, dan als je bijvoorbeeld na een paar weken bij me in de praktijk komt. Weet, dat ik er ben om naar je te luisteren, zonder judgement en zonder veroordeling. Ik krijg je hier weer uit! Heb je behoefte aan een luisterend oor? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl