Waarom jezelf prioriteit maken in het moederschap zo belangrijk is

Toen ik net moeder was geworden, dacht ik dat mezelf wegcijferen voor mijn baby volkomen normaal was. Zodra ze huilde, rende ik erheen. Hartslag hoog, alerte status aan; let’s go. Mijn kindje had me nodig, dus liet ik alles uit mijn handen vallen en haastte ik me naar haar toe. Toen ze een peuter werd, veranderde dat in tantrums ombuigen, voorkomen of soms zelfs meehuilen (ja echt). Ik was constant overweldigd dor het moederschap. Waarom? Omdat, ik geen grenzen stelde. De meesten van ons denken bij grenzen stellen aan grenzen stellen naar de buitenwereld. Echter, mag je als mama ook je naar je kindjes soms grenzen stellen en jezelf prioriteit maken.

“Ze doet het zo goed”

Als je moeders (en vaak ook vaders) vraagt wie het belangrijkst zijn in hun leven is het antwoord meestal: ”onze kindjes.” Logisch, want of je er nou een of tien hebt, je kids zijn vaak de pride & joy in je leven. Je plaatst er foto’s van op social. Je vertelt aan iedereen die het wil horen, hoe lief hij of zij is, hoe goed ze het doen, hoe veel je van ze houdt, etc. Heel liefdevol en mooi om te zien. Alleen, tegelijk maak ik me dan ook zorgen als therapeut. Waarom? Omdat, het ook belangrijk is om jezelf prioriteit te maken in het ouderschap. Grenzen stellen naar je kindjes toe is daarbij ook belangrijk. “nee” zeggen, gaat niet alleen over “nee”  zeggen tegen die vervelende manager of die veeleisende vriendin. “Nee” zeggen gaat ook over je kindjes bijvoorbeeld zelf leren spelen of dat ze soms even moeten wachten tot je antwoord geeft, komt helpen of een oplossing voor ze hebt. Hetzelfde geldt voor grenzen stellen naar je partner toe. Vraag bijvoorbeeld eens aan je partner hij of zij ergens mee kan helpen of de kindjes van je kan overnemen.

Het mooiste en het zwaarste wat me ooit is overkomen

I learned this the hard way. Ik vind het moederschap het mooiste wat me ooit is overkomen, maar ook het zwaarste wat me ooit is overkomen. Als hoog sensitieve mama, doet hun gehuil een enorm beroep op mijn gevoel. Ik sta dan ook altijd aan. Doordat ik al mijn hele leven worstel met angsten, zijn intrusieve gedachten ook nog steeds aanwezig. Als ik hier geen rekening mee hou, wordt ik totaal overvraagd als mama. Door het constante verantwoordelijkheidsgevoel in combinatie met alles voor mijn meisjes willen doen en de hoogsensitiviteit. Het heeft me na de bevalling van onze oudste bijna genekt. Mijn postpartum depressie was het zwartste gat waar ik ooit in zat. Ik vocht mezelf eruit en leerde dat ik ook voor mezelf moest zorgen. Dat me time nemen niet egoïstisch is, maar broodnodig. Dat dit niks zegt over mijn kwaliteiten als mama. Ik was zo opgelucht toen mijn therapeut tegen me zei: jij doet er ook toe, Tilda!”Het kwam toendertijd niet eens in me op.

Welke me time?

Veel cliënten die ik zie in mijn praktijk hebben hier ook last van. Ze hebben de neiging om zichzelf helemaal weg te cijferen voor hun kindje(s). Me time komt niet in hun woordenboek voor. Enerzijds heel begrijpelijk want we willen allemaal het beste voor ons kindje. Aan de andere kant: het beste voor je kids is tevens een uitgeruste mama die af en toe even kan opladen en die batterij uit het rood kan trekken. Gewoon, even niet die verantwoordelijkheid voelen en gewoon Tilda zijn, in plaats van ‘Tilda de moeder.’ Hierdoor laad je weer op en vergroot je je  draagkracht en kan je de draaglast beter dragen. Daarnaast weet je dat als je bijvoorbeeld midden in een tantrum zit: morgen heb ik even tijd voor mezelf. Dat maakt de moeilijke momenten meer draaglijk en beter te doorstaan. Het werkt dus tweeledig.

Je bent geen ontaarde moeder!

Jezelf prioriteit maken, maakt je dus geen ontaarde moeder. Het maakt je een slimme mama die goed voor zichzelf zorgt. Het is ook meteen een goed voorbeeld voor je kindjes. Als jij grenzen aangeeft en goed voor jezelf zorgt, zullen zij deze gewoonte ook van je overnemen. Het goede voorbeeld geven werkt goed gedrag van je kids in de hand. Dat geldt ook voor jezelf me time gunnen en leren “nee” zeggen. Laatst zei een mama in mijn praktijk: ”Ja, maar ik heb er toch zelf voor gekozen om moeder te worden? Dan moet ik toch niet zeuren?” Ik keek haar aan en zei: “ik begrijp volkomen waar je vandaan komt. Echter, op het moment dat je jezelf niet af en toe even de tijd gunt om op adem te komen, gaat je batterij van groen, naar oranje en uiteindelijk naar diep donkerrood. Dat je als moeder soms in het oranje komt is heel normaal. Maar, dat diep donkerrode deel daar wil je van weg blijven. Ik doe dat zelf ook. Vind je mij nu een slechte moeder? ”Ze keek me aan met betraande ogen: ”Nee, dat vindt ik juist hartstikke slim van je.” Precies! Dus lieve mama, pas die mildheid ook op jezelf toe en plan die me time. Jezelf terugvinden na de bevalling is soms ingewikkeld. Je oude ik even voelen tijdens een middagje met een vriendin draagt daar ook aan bij. Of samen met je partner uit eten zonder de kids, is goed voor jullie relatie. Jezelf prioriteit maken is een skill die iedere moeder of vader kan leren. Wil je weten hoe? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik ga je hiermee helpen.