In sommige relaties is de balans weg na de komst van een kindje

Je hebt partners die vanuit hun eigen natuur van alles doen in het huishouden. Stofzuigen, de was, ramen lappen, koken, etc. Als je dan een kindje krijgt, verloopt die transitie aan huishoudelijke taken vaak redelijk soepel, omdat het altijd al zo geweest is tussen jullie.  Maar, er zijn ook partners die niet zoveel doen in het huishouden of de zorg voor jullie kindje(s). Deze partners hebben vaak van nature een iets minder initiatief nemend karakter en mogen soms wat meer actie ondernemen. Als je dan een baby krijgt en jij bent als mama nog aan het herstellen van de bevalling, is het na de kraamweek wel zo fijn als je partner dingen van je overneemt. Als in: uit zichzelf, zonder al te veel gedoe.

Veel ergernis

Ik hoor vaak in mijn praktijk dat dit soort dingen niet zo soepel verlopen, wat vaak leidt tot ergernissen, frustraties en ook ruzies tussen stellen. Begrijpelijk, want als d een voor zijn of haar gevoel meer doet dan de ander voelt dit vaak oneerlijk. De verhoudingen komen dan scheef te liggen waardoor jullie relatie ook onder druk komt te staan. Dus is het belangrijk dat je hier over gaat praten met je partner. Op het moment dat jouw verwachtingen niet matchen met de realiteit (oftewel, wat je partner doet qua zorg voor de kids en huishouden), is het belangrijk dat je hier goed over communiceert.

Hoe ga je het gesprek aan?

Zo’n gesprek begin je dus niet met verwijten of opmerkingen als: ’je doet geen snars en ik ben het zat.” Wat je wil is op een constructieve manier bouwen aan je relatie. Dus zeg bijvoorbeeld: ’ik merk dat ik het moeilijk vindt dat ik voor mijn  gevoel meer doe. Hoe zie jij dit?” Of benoem je teleurstelling en wat dit met je doet. Bijvoorbeeld: ’ik had verwacht dat we een meer gelijke taakverdeling zouden hebben. Nu ligt voor mijn gevoel de zorg voornamelijk bij mij en ik vind dit jammer.” Op het moment dat je het bij jezelf houdt en benoemd wat het met jou doet, wijs je ten eerste niet met de beschuldigende vinger naar je partner. Ten tweede benoem je wat het met jou doet en voelt de ander zich minder snel aangevallen. Gebeurt dit toch tijdens het gesprek, probeer het dan te de-escaleren en te benadrukken dat je wil zoeken naar ene oplossing samen.

Maak het concreet

Op het moment dat je in een constructief gesprek zit met je partner, maak dan ook meteen concreet wat je graag wil dat die ander gaat doen. Heb jij een hekel aan de was? Vraag het aan hem of haar. Is je partner ene chef in de keuken of vindt hij of zij die leuk? Vraag dan of je partner het koken voor zijn of haar rekening wil nemen. Trek de taken naar je toen waar je zelf minder moeite mee hebt. Maak een lijstje wie wat, wanneer doet en bemoei je er daarna ook niet steeds te gaan. Laat je partner vrij in hoe hij of zij die taak invult of uitvoert. Als je er als een helikopter boven blijft hangen, voelt diegene zich bekeken en dit leidt vaak weer tot ergernis. 

Oude patronen

Probeer dingen niet van je partner over te nemen als de taakverdeling eenmaal is gedaan. Dus: is je partner vergeten het vuilnis buiten te zetten? Ga dit dan niet stampvoetend zelf doen. Spreek hem of haar hierop aan en zeg: ’hey, we hadden toch afgesproken dat jij de kliko’s buiten zou zetten?” Hou je partner eraan en ga het vooral niet zelf doen. Want, dan verval je eer in oude patronen. Sommige partners zouden kunnen denken: oh, zie je? Ze lost het toch wel voor me op.” Niet doen dus. Geef je partner ook een eerlijke kans om de oude patronen te doorbreken. Verwacht dus niet binnen een week al baanbrekende verschillen. Be fair. Dat zou je zelf ook fijn vinden.

Wil je hulp?

Zit je relatie na de komst van je kindje(s) in zwaar weer en merk je dat je hier moeizaam uitkomt? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik ga je helpen om deze oude patronen te doorbreken.