Soms is het moederschap even zwaar

Wellicht ken je het gezegde “it takes a village to raise a child” wel. Het komt er eigenlijk op neer, dat het opvoeden van een (of meerdere) kindjes een flinke kluif is die je met meerdere mensen mag of kan doen. Dat wil niet zeggen dat je het als alleenstaande mama niet kan (trust me, I know), maar dat het fijn is als je een vangnet om je heen hebt aan mensen die je kunnen ondersteunen, opvangen of bijspringen indien dit nodig is.

Druk druk druk

We leven anno 223 in een behoorlijk individualistische maatschappij waarin iedereen druk, druk, druk is. Aan de ene kant is dat heel begrijpelijk, aan de andere kant is dit voor kersverse ouders best lastig. Als de opa’s en oma’s bijvoorbeeld ver weg wonen en niet zomaar langs kunnen komen als je even omhoog zit. Of als de meesten van je inner circle zelf druk zijn met hun carrière of gezin, sta je er als nieuwbakken papa en mama vaak alleen voor.

Waar is mijn mama tribe?

Ik hoor dan ook vaak in mijn praktijk, dat moeders zich eenzaam voelen en zich regelmatig afvragen; waar is mijn tribe? Waar is die vllage waar men het over heeft. Komen die mensen spontaan bij me aan de deur kloppen of moet ik er zelf naar op zoek? Hoe kom ik aan zo’n vangnet als iedereen druk is of weinig tijd heeft om mij te helpen met mijn kindje? Ik begrijp deze moeders heel goed. Ook ik was vooral op mezelf aangewezen in de eerste postpartum periode. Ik was veel alleen thuis met mijn kindje en zat ook niet op die roze wolk. Ik vroeg me vaak af: hoe doen al die andere moeders dit?

Moederschap is soms zwaar

Het is heel Nederlands om de “niet lullen, maar poetsen” mentaliteit aan te nemen. Leuk, die nuchtere benadering. Maar, daar heb je als nieuwe moeder niet zoveel aan, als je je onzeker voelt of doodmoe bent door het slaapgebrek en labiel door de hormonen. Dan wil je gewoon dat iemand je vraagt; hoe kan  ik je helpen? Of: zal om even een paar uurtjes oppassen zodat jij even kan slapen/douchen/sporten, etc. Het moederschap is soms zwaar en dat is oké. Je mag het als mama soms zwaar vinden. Niemand vindt het moederschap alleen maar leuk. En degenen die beweren van wel: die liegen vaak. Vraag dus om hulp of als het je aangeboden wordt: zeg volmondig “” ja.

We klooien allemaal maar wat aan

De behoeft die je voelt om hulp te vragen is namelijk heel normaal. Het gezegde It takes a village to raise a child, is er niet voor niets. Je hebt nu eenmaal mensen nodig die het soms veen van je overnemen. Daar is niks mis mee en dit maakt je al helemaal geen slechte moeder. Je kan namelijk en een goede moeder zijn en het moederschap soms loeizwaar of niet zo leuk vinden. Dat is volkomen normaal. Alleen, praten de meeste moeders hier niet over. Waardoor het lijkt alsof al die andere moeders het allemaal gewoon even doen. Niks is minder waar, lieve mama. Het antwoord op mijn eerdere vraag: hoe doen al die andere moeders dit, was dan ook; die doen ook maar wat. Echt, we klooien allemaal maar wat aan. Er is geen handboek voor de perfecte moeder, want die bestaat niet. Gelukkig zijn er heel veel manieren waarop je gewoon een goede moeder te zijn in plaats van een perfecte. En die goede moeder mag dus om hulp vragen of toegeven aan zichzelf dat ze een mama tribe nodig heeft.

Mama coaching groepssessies

Ik organiseer vier keer per jaar de mama groepssessies via Zoom. Zodat alle mama’s met of zonder roze wolk, zich met elkaar kunnen verenigen en connectie en steun bij elkaar kunnen vinden. Tijdens deze sessies bespreken we allerlei onderwerpen als: relatie, onzekerheid, schuldgevoel, seks na de bevalling en vele andere onderwerpen. Wil je hierbij zijn? Mail dan naar info@froufroubegeleiding,nl.