Postpartum depressie: herken de signalen en vind je weg naar herstel

De geboorte van een kindje is een mooie en ook ingrijpende ervaring. De maatschappij verwacht dat je straalt van geluk, maar wat als dat niet zo voelt? Wat als je je uitgeput, verdrietig of overweldigd voelt? Een postpartum depressie is een realiteit waar veel moeders mee te maken krijgen, maar waar helaas nog te weinig over gesproken wordt. Je bent niet alleen, en het is geen teken van zwakte. Het is een signaal dat je zorg en steun nodig hebt, lieve mama.

Hoe herken je postpartum depressie?

Het is normaal om je emotioneel te voelen na een bevalling. Hier schrijf ik ook over in mijn boek “Toen kreeg ik weer lucht.” Hormonen gieren door je lijf, je lichaam is nog herstellende en je wereld staat op zijn kop. Maar, als gevoelens van somberheid, angst of prikkelbaarheid wekenlang aanhouden of verergeren, dan kan er meer aan de hand zijn. Enkele signalen van postpartum depressie zijn:

• Aanhoudende somberheid of huilbuien zonder duidelijke reden
• Gevoelens van hopeloosheid, leegte of extreme prikkelbaarheid
• Moeite met genieten van je baby, zelfs als je probeert te ontspannen
• Een gevoel van afstand tot je baby of een gebrek aan binding
• Constante vermoeidheid en weinig energie, zelfs na voldoende slaap
• Angstige of paniekerige gevoelens, zoals het gevoel dat je de zorg voor je baby niet aankan
• Overmatige zorgen over de gezondheid of veiligheid van je baby, of juist onverschilligheid
• Verminderde eetlust of juist troost zoeken in eten
• Je cognitieve functies nemen af: concentratieproblemen en vergeetachtigheid
• Intrusieve gedachten over je baby, jezelf, partner maar ook anderen

Als je jezelf hierin herkent, weet dan dat je niet faalt als moeder. Je worstelt met iets waar je niets aan kunt doen, en er is hulp voor jou.

Waarom hulp zoeken zo belangrijk is

Een postpartum depressie is niet zomaar een dipje; het is een serieuze aandoening die zonder hulp kan verergeren. Hoe langer je ermee blijft rondlopen, hoe moeilijker het kan worden om eruit te komen. Sterker nog, als ik een moeder bij zes weken in mijn praktijk krijg, is deze veel sneller het positieve pad op, dan als ze na zes maanden pas in mijn praktijk komt. Hulp zoeken is dus geen teken van zwakte, maar is juist heel moedig en zorg voor zowel jezelf als je baby. Wanneer je je niet goed voelt, kan dit invloed hebben op je band met je kind en je vermogen om voor jezelf en je gezin te zorgen. Maar, ook op de hechting tussen jou en kindje. Dit kan dan op lange termijn weer consequenties hebben voor je kindje.

Wat kun je doen?

Allereerst: praat erover. Met je partner, een vriendin, een verloskundige of je huisarts. Je gevoelens zijn echt en verdienen aandacht. Professionele hulp, zoals therapie kan enorm veel ondersteuning bieden. Ook praktische steun, zoals rust nemen, hulp inschakelen bij de zorg voor je baby en tijd maken voor jezelf, kan een groot verschil maken. Ik hamer niet voor niets zo op me-time, omdat de meeste moeders dit niet doen. Daarnaast kunnen ontspanningstechnieken, zoals ademhalingsoefeningen, mindfulness of lichte beweging zoals wandelen, helpen om stress te verminderen. Blijf niet alleen met je gevoelens zitten. Om hulp en steun vragen en accepteren is een belangrijke stap naar herstel.

Wil je hulp?

Lieve mama: wees lief voor jezelf. Je bent een goede moeder, ook als het zwaar voelt. Je hoeft dit niet alleen te dragen. Herken je deze signalen en wil je hulp ? Mail naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik was jou en weet als geen ander hoe ik je hieruit moet krijgen.