Brief aan mijn postpartum lijf

Ik heb het vaker gehad over body positivity. Omdat ik het zo’n belangrijk onderwerp vindt. De meeste moeders zijn niet zo blij met hun postpartum lichaam. Ze vinden hun flubberende buik lelijk. Ze balen van hun striae of verlangen naar hun oude lijf. Zo zonde, want je postpartum lijf verdient juist alle liefde voor wat het allemaal doorstaan en volbracht heeft. Ik was net als jij, lieve mama. Ook ik was niet blij met mijn lijf na de eerste bevalling. Ik wilde zo snel mogelijk weer op mijn oude gewicht komen. Achteraf gezien, weet ik dat dit helemaal niet haalbaar was voor mij. Desondanks beulde ik mijn arme postpartum lichaam helemaal af. Ik volgde een streng dieet, ging drie keer per week keihard sporten. Ja, ook als ik uitgeput was van de slapeloze nachten en het full-time kolven en borstvoeding geven. Ik moest van mezelf en stond mezelf niet toe om lief te zijn voor mijn mooie lichaam. Want, mooi was ze, ook toen. Ook al zag ik dit zelf helemaal niet.

Ik zie veel mama’s in mijn praktijk die hetzelfde doormaken. Ook zij willen in hun oude skinny jeans passen. Ze doen er alles aan om weer op hun streefgewicht te komen. Soms gaat dit ten kostte van hun mentale gezondheid. Dit is nooit de bedoeling. Je lichaam en geest zijn namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wees dus lief voor jezelf, zo net na de bevalling. Maar, ook als je jaren geleden bent bevallen en nog niet op je gewenste gewicht of in de “juiste” kledingmaat past. Als je lief bent voor je lijf, merk je dat mentaal ook en andersom. Je lichaam geeft vaak signalen aan je af, zonder dat je ze zelf opmerkt. Dat doet ze omdat ze je iets duidelijk wil maken. Probeer hier naar te luisteren en er iets positiefs mee te doen. Dus ben je te moe om je 10.000 stappen te halen? Crash op de bank met Netflix. Ben je aan het menstrueren? Pak een kruik en een goed boek en duik vroeg je bed in. Je mag voor jezelf zorgen, je zorgt namelijk al de hele dag voor anderen. Lief zijn voor je lichaam is zo belangrijk!

Achteraf gezien had ook ik zoveel liever willen zijn voor mijn lichaam. Dus besloot ik een brief te schrijven aan mijn postpartum lichaam. Omdat ze dit zo verdient:

Lief lichaam,

Ik heb je verwaarloosd, niet op waarde geschat.
Je voor lief genomen en uitgekafferd. Weer op die weegschaal. Weer boos omdat het getal zogenaamd niet klopte.

Ik heb je uitgehongerd en uitgeput op de momenten dat ik je had moeten liefhebben en koesteren.
Je was het huis van mijn kindjes. Hun bron van voeding en hun veilige haven.
Je bent een tempel, een plek van magie.

Ik heb je niet genoeg verteld hoe mooi je bent en hoe blij ik eigenlijk met je ben.
Je littekens zijn van waarde. Het zijn je battle scars. They make us look cool.

Lief lichaam, het spijt me dat ik je niet genoeg waardeerde. Je verdient mijn onvoorwaardelijke liefde. Niet die constante kritiek of moeizame blikken in de spiegel.

Dankjewel voor alles wat je voor me gedaan hebt. Al je harde werken, je herstelpower, je flexibiliteit en je kracht. Ik geef je mijn eeuwige dankbaarheid voor het maken van twee prachtige meisjes. Voor de voeding die je voor hen hebt geproduceerd en de veilige haven die je nog steeds voor hen bent. 

Je sterke armen die mijn meisjes vasthouden, knuffelen en kunnen tillen na een valpartij. Je sterke rug die alle klappen van het leven opvangt en tegelijk mijn meisjes kan dragen als ze moe zijn. Ik ben zo blij met je. 

Ik hou onvoorwaardelijk van je. Dus ook van je rolletjes, je tijgerstrepen, je putjes: it’s all good. Het mag er allemaal zijn.
Ik ben je voor altijd dankbaar!

We hebben zoveel meegemaakt samen. En we gaan waarschijnlijk nog veel meer meemaken samen. Ik hou van jou, precies zoals je bent .

Veel liefs, Tilda

Wil je hulp?

Merk je dat je ook moeite hebt met het accepteren van je postpartum lichaam? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik ga ervoor zorgen dat je zelfvertrouwen weer vergroot wordt.