Ken jij de mythe van de perfecte moeder al? De moeder die alles perfect doet, er altijd glamourous uitziet, een heet en wild seksleven heeft en er daarnaast een happening sociaal leven op na houdt? Niet? Dat komt omdat ze niet bestaat.

Het is een mythe, een illusie en een beeld wat, denk ik, gecreëerd is door (social)media. Want zeg nou zelf. Daar zie je toch de ene na de andere bekende mama voorbij komen in kittige outfits met matching baby outfit? Of een gelukzalige familiekiek, die niet zou misstaan in een glossy magazine. Ik bedoel hiermee te zeggen: geloof niet alles wat je ziet. Want neem van mij aan: de perfecte moeder bestaat niet. Ze is, net zoals jij en ik, ook maar een mens. Een mens met een overproductief Instagram en Facebook account, dat dan weer wel. Maar ook een normaal persoon, die elke dag poept. Want zo moet je het zien. In plaats van tegen hen op te kijken, zeg maar.

Stop met vergelijken

Het is zo zonde, als je jezelf gaat vergelijken met de zogenaamde perfecte moeder. Het beeld wat je van jezelf hebt, wordt dan ineens heel negatief. Want natuurlijk kan jij niet tippen aan die euforische foto’s op Instagram en begrijpelijkerwijs voel je je dan heel erg onzeker. Je vraagt je af: ben ik wel een net zo leuke moeder? Doe ik het wel goed? Is het moederschap alleen voor mij zo zwaar? Zo zonde! Ik zou willen zeggen: lieve moeders, laat je niet gek maken door het beeld wat je in je hoofd geprojecteerd krijgt door de buitenwereld. Van het zogenaamde perfecte plaatje. Wat is het perfecte plaatje eigenlijk? Is dat het beeld van Nikki Plessen in een over geposeerde houding bij een maximaal gestylde wieg? Of is dat het beeld wat je zelf creëert? Het beeld van zondagmorgen wakker worden met een enorme hanenkam op je hoofd, omdat je zo vaak hebt liggen draaien na die laatste voeding? Jullie als gezin met zijn allen in het grote bed met een kopje thee (voor jou), een flesje melk (voor de kleine) en de krant (voor je man). En daar dan geen foto van maken, omdat je daar niet aan denkt en gewoon geniet van het moment aldaar. Heel mindfull eigenlijk.

Hou dat positieve beeld vast

Hou dat laatste beeld vast, want dat is jouw perfecte plaatje. Het beeld wat je zelf meemaakt en waar niks aan gestyled, gephotoshopt of gekunsteld aan is. Puur natuur en dicht bij jezelf. Haal dit beeld beeld voor de geest, elke keer als je die zogenaamde perfecte moeders ziet. Niet eens alleen op televisie of social media. Ook in je directe omgeving. We kennen allemaal die ene moeder die alles zo goed voor elkaar lijkt te hebben. Die nooit eens even van zich af zeurt tegen jou, die nooit klaagt over hoe fucking heftig het moederschap soms is. Negeer dit zoveel mogelijk. Niet je vriendin zelf, dat zou een beetje raar zijn Maar wel het zogenaamde perfecte moeder syndroom. Geloof mij: ook zij heeft het zwaar, hoor. Ook zij ligt ’s nachts wel eens te piekeren, of ze het allemaal wel goed doet. Gelukkig maar, je zou bijna denken dat ze een soort Wonder Woman is en dat het allemaal aan jou ligt. Maar niks is minder waar. Omarm je eigen gezinsplaatjes en koester ze met alles wat je in je hebt. Dan komt er meer rust in je leven, dan als je jezelf en jouw gezin maar blijft vergelijken met die van andere moeders. De zogenaamde Wonder Woman moeder piekert namelijk ook wel eens en heeft ook onvolkomenheden. Ze is een mens, net als jij en ik.[:en]

Ken jij de mythe van de perfecte moeder al? De moeder die alles perfect doet, er altijd glamourous uitziet, een heet en wild seksleven heeft en daarnaast een enorm sociaal leven heeft? Niet? Goh…..Dat komt omdat ze niet bestaat.

Het is een mythe, een illusie en een beeld wat, denk ik, gecreëerd is door (social)media. Want zeg nou zelf? Daar zie je toch de ene na de andere bekende mama voorbij komen in kittige outfits met matching baby outfit? Of een gelukzalige familiekiek, die niet zou misstaan in de gemiddelde soap serie. Ik bedoel hiermee te zeggen: geloof niet alles wat je ziet. Want neem van mij aan: de perfecte moeder bestaat niet. Ze is, net zoals jij en ik, ook maar een mens. Een mens met een overproductief Instagram en Facebook account, dat dan weer wel. Maar ook een normaal persoon, die elke dag poept. Want zo moet je het zien. In plaats van tegen hen op te kijken, zeg maar. Het is zo zonde, als je jezelf gaat vergelijken met de zogenaamde perfecte moeder. Het beeld wat je van jezelf hebt, wordt dan ineens heel negatief namelijk. Want natuurlijk kan jij niet tippen aan die euforische foto’s op Facebook en natuurlijk voel je je dan heel erg onzeker. Je vraagt je af: ben ik wel een net zo leuke moeder? Doe ik het wel goed? Is het moederschap alleen voor mij zo zwaar? Zo zonde! Ik zou willen zeggen: lieve moeders, laat je niet gek maken door het beeld wat je in je hoofd geprojecteerd krijgt door de buitenwereld. Van het zogenaamde perfecte plaatje. Wat is het perfecte plaatje eigenlijk? Is dat het beeld van Nikki Plessen in een over geposeerde houding bij een maximaal gestylde wieg? Of is dat het beeld wat je zelf creëert? Het beeld van zondagmorgen wakker worden met een enorme hanenkam op je hoofd, omdat je zo vaak hebt liggen draaien na die laatste voeding? Jullie als gezin met zijn allen in het grote bed met een kopje thee (voor jou), een flesje melk (voor de kleine) en de krant (voor je man). En daar dan geen foto van maken, omdat je daar niet aan denkt en gewoon geniet van het moment aldaar. Heel mindfull eigenlijk. Hou dat laatste beeld vast, want dat is jouw perfecte plaatje. Het beeld wat je zelf meemaakt en waar niks aan gestyled, gephotoshopt (weg rimpels en wallen) of gekunsteld aan is. Puur natuur en dicht bij jezelf. Als je dit beeld voor je haalt, elke keer als je die zogenaamde perfecte moeders ziet. Niet eens alleen op televisie of social media. Ook in je directe omgeving. We kennen allemaal die ene moeder die alles zo goed voor elkaar lijkt te hebben. Die nooit eens even van zich af zeurt tegen jou, die nooit klaagt over hoe fucking heftig het moederschap soms is. Negeer dit volledig. Niet je vriendin zelf, dat zou een beetje raar zijn Maar wel het zogenaamde perfecte moeder syndroom. Geloof mij: ook zij heeft het zwaar hoor. Ook zij ligt ’s nachts wel eens te piekeren, of ze het allemaal wel goed doet. Gelukkig maar, je zou bijna denken dat ze een soort Wonder Woman is en het allemaal aan jou ligt. Maar niks is minder waar. Omarm je eigen gezinsplaatjes, koester ze en omarm ze. Dan komt er meer rust in je leven, dan als je jezelf en jouw gezin maar blijft vergelijken met die van andere moeders. De zogenaamde Wonder Woman moeder piekert namelijk ook wel eens en heeft ook onvolkomenheden. Ze is een mens, net als jij en ik.