Ik zat ’s avonds rustig thuis op de bank, ik doe met 14 weken zwangerschap niet veel anders, zoals je begrijpt. Ik had m’n dochtertje net op bed gelegd en toen ging de telefoon. Ik nam op en hoorde: ”Hi Tilda, je spreekt met Nina van NOS Radio 1. We willen je graag live op de radio interviewen over je boek! Zou je dat willen, denk je?”

Ik geloof dat ik minstens twintig seconden stil was. Mijn mond was namelijk wagenwijd opengevallen en het kostte nogal wat moeite om hem weer dicht te draaien. Ik was op zijn zachts gezegd verbaasd. Nee, eigenlijk was ik in shock. “Goh, een radio interview, wat leuk”, stamelde ik. Toen ik weer een beetje de helderheid van geest kreeg, begon ik wat vragen te stellen. Het werd al snel een leuk gesprek. Ze vroeg naar mijn werk als therapeut voor moeders zonder roze wolk, hoe mijn boek tot stand was gekomen en vertelde me tevens dat ze mij al een tijdje volgt op Twitter. Dat ze mijn boek daar voorbij had zien komen en dacht: haar moeten we hebben! Ze was de NOS Radio 1 redactie opgelopen en had stellig geroepen: ”Dit boek MOETEN we bespreken! Dit is zo geweldig en zo ontzettend belangrijk!”

Hoe tof, dat iemand, die ik nog nooit ontmoet had, zich zo hard maakt voor mijn boek! Hoe leuk, dat ze meteen ook haar eigen verhaal vertelde. Over hoe het haar was vergaan na de bevalling en dat ze dit met me wilde delen. Hoe fijn, dat ik, ondanks dat ik geen grote uitgever achter me heb staan, of geen grote sponsor heb, dit radio interview op eigen houtje weet te bereiken. Ik kan wel zeggen, dat ik apetrots ben. Het voelt soms nog wat onwerkelijk. Een groot interview in het Moederdagnummer van Flair, een interview in Vrouw van de Telegraaf en ook nog in een rubriek in Ouders van Nu. Ik ben ontzettend dankbaar dat dit allemaal op mijn pad komt. Het lijkt soms wel een droom.

Toen ik tweeënhalf jaar geleden begon aan het schrijven van dit boek, nam ik mijn laptop echt overal mee naartoe. Ik heb geschreven in het vliegtuig, in Zuid- Afrika, in Amerika, you name it. Het voelde als een enorme bevrijding, dat ik mijn werk overal mee naartoe kon nemen en overal uit kon voeren. Mijn grote wens is, dat mijn boek ook in het buitenland uitgegeven wordt. Dat mijn boek wordt uitgepikt door bijvoorbeeld een grote uitgeverij in Amerika die mijn boek wil laten vertalen. “Je moet groots denken”, zei mijn opa altijd. Hij was een entrepreneur in hart en nieren en ik heb het ondernemersbloed van hem. Ik ben er trots op, net als op het prachtige werk wat ik doe.

Woensdag 10 mei is mijn live radio interview te beluisteren om 9.15 uur op NPO 1! Hopelijk tot dan! Mocht je het interview niet live kunnen beluisteren, dan volgt de samenvatting snel op mijn website www.froufroubegeleiding.nl of op de Frou Frou Begeleiding facebookpagina