Het bevalplan: waarom lezen artsen en verpleegkundigen het niet?

Als je in het ziekenhuis bevalt, vragen ze je om voorafgaand aan de bevalling, een bevalplan te schrijven. Dat is voor de moeder in spe fijn, omdat ze haar wensen kenbaar kan maken. Daarnaast kan ze haar angsten en aversies hier ook duidelijk in verwoorden. Dit geeft de moeder een gevoel van controle en vaak ook een veilig gevoel. Een goed initiatief dus! Ik weet nog goed hoe hard ik zelf had geschreven aan mijn eigen bevalplan. Ik had me er enorm over gebogen en heb geschreven alsof mijn leven er vanaf hing. Nee, geen enorm boekwerk, anderhalf kantje schoon aan de haak. De belangrijkste dingen die erin stonden waren dat ik een ruggenprik bliefde en dat ik geen onervaren persoon aan mijn bed wilde. Beiden wensen waren in verband mijn enorme bevalangst toendertijd. Waarom leest vervolgens niemand dit bevalplan?

Duurt lang zo’n bevalling

Mijn bevalling duurde eenentwintig uur en bij elke shift wisseling, lag ik weer mijn verhaal af te draaien. Dan vroeg ik vervolgens aan de verpleegkundige of arts: ”Maar heb je mijn bevalplan dan niet gelezen?” Schoorvoetend gaven ze stuk voor stuk toe, dit inderdaad niet gelezen te hebben. Dit verbaasde me nogal. Helaas hoor ik dit vaker van moeders in de praktijk. Dat ze ervan balen, dat hun bevalplan, waar ze hun hele ziel en zaligheid in hebben gelegd, niet gelezen werd door de zorgprofessionals. Dan streeft dit bevalplan toch zijn hele doel voorbij? Ik begrijp best, dat als vrouwen tien kantjes vol schrijven, je daar als arts geen tijd voor hebt, tijdens je hectische werkdag. Dan scan je zo’n document even en dat is het dan. Maar bij de meeste bevallingen, gebeurt zelfs dat niet eens, als ik dit zo hoor van cliënten. Dat komt op deze moeders, begrijpelijkerwijs, nogal onbeschoft en onpersoonlijk over.

Hoe kan je hier het beste mee omgaan?

Voor veel aanstaande moeders is de bevalling een spannende en soms ook angstige tijd, zowel voorafgaande als tijdens de bevalling. Dan is het fijn als je partner op de hoogte is van je wensen en die het voor jou op kan nemen. Zodat hij of zij jouw battles voor je vecht, want jij kan dat op dat moment niet meer zelf. Bespreek dus van te voren met je man of vrouw, wat de do’s & don’ts zijn, zodat je partner weet wat jij echt wil en wat absoluut niet.
Als laatste zou ik alle aanstaande moeders willen adviseren: neem een uitgeprinte versie van je bevalplan mee naar het ziekenhuis, als de bevalling eenmaal begonnen is. Schuif deze onder de neus van het verplegend personeel en zorg dat ze het lezen. Dan zijn jouw investeringen qua tijd en energie tenminste niet voor niks geweest en wordt er hopelijk naar jouw wensen en angsten geluisterd, zoals het hoort.

Wil je hulp?

Zit je na de bevalling niet op een roze wolk en wil je hier graag over praten? Mail dna naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik ga je hiermee helpen