Het verwerken van het verlies van een dierbare, is een heftige gebeurtenis in ieders leven. Er zijn veel verschillende scenario’s te bedenken, waarin je rouwt. Het verlies van een (ongeboren) kindje bijvoorbeeld, of een van je ouders of een goede vriendin. Of je nu jong of oud bent, man of vrouw bent, dat maakt niks uit. Je gaat allemaal door dezelfde fasen heen. Niet iedereen doorloopt ze op dezelfde manier en iedere persoon ervaart de ene fase heftiger, dan de andere. Na het doorlopen van het rouwproces, komt iemand weer tot rust en kan die persoon verder en weer aan de toekomst denken
De zeven fases van rouw zijn volgens psychiater Kübler-Ross ingedeeld als volgt:
1.Ontkenning:
In de fase van ontkenning ben je vaak zo geshockeerd door het nieuws of de gebeurtenis van het overlijden zelf, dat je brein als afweermechanisme de waarheid afwijst. Hierdoor krijg je de informatie gedoseerd binnen. Meestal ga je aan het einde van deze fase op zoek naar de feiten, wie is er schuldig aan deze situatie, etc.
2. Protest en boosheid:
Vaak ga je in deze fase je boosheid botvieren op degene die het nieuws brengt of op zoek naar een schuldige. Bijvoorbeeld een arts die een fout heeft gemaakt. Je richt je woede op diegene, zodat je zelf de schuld niet op je hoeft te nemen. Heel logisch. Doordat de focus zo enorm ligt op wie de schuldig is aan deze gebeurtenis, hoef je als persoon ook even niks met je eigen gevoelens van verdriet en gemis.
3.Onderhandelen en vechten:
Als je vervolgens merkt, dat bovenstaande eigenlijk weinig effect heeft, ga je vaak zien dat mensen een doel gaan stellen om zo hun verlies een plekje te kunnen geven. Sommigen schrijven zich in voor een triatlon of boeken een verre reis. “Ik wil nu genieten, het kan morgen zomaar afgelopen zijn”, hoor ik vaak in de praktijk.
4. Depressie:
Als de boosheid niks gebracht heeft en er weinig te onderhandelen blijkt en het verlies niet langer te ontkennen is, worden mensen soms depressief. Als je rouwt kan je je terugtrekken en weinig contact willen met de mensen om je heen. Soms nemen mensen drugs tot zich in de vorm van alcohol, slaappillen en kalmeringsmiddelen. Alles om de situatie draaglijker te maken.
5.Aanvaarden:
Na een tijd, gaan mensen inzien dat de situatie is zoals hij is en aanvaarden ze het hoe het is. Voor de een lijkt deze fase maar niet te komen en voor de ander komt hij sneller dan verwacht. Het verdriet wordt geaccepteerd en mensen gaat weer nieuwe plannen maken voor hun leven
Het kan zijn dat je heen en weer gaat tussen verschillende fases. Niet iedereen doorloopt ze in bovenstaande volgorde. Wat belangrijk is bij rouwverwerking, is dat je blijft praten over je verdriet. Ja, soms lijkt het voor jezelf alsof je een langspeelplaat aanzet. Soms weken lang. Dat maakt niks uit, de mensen om je heen zullen dat begrijpen. Als je merkt, dat je na een paar maanden, nog steeds je verdriet geen plek hebt kunnen geven, zoek dan professionele hulp. Er is niks mis met je problemen delen met een getrainde professional. Op die manier, wordt je verwerking in goede banen geleid en kan ook jij weer met je gezicht naar de zon. Staan. Ook jij hebt recht op nieuwe toekomstplannen, al voelt dat midden in je rouwproces soms niet zo.