Na de bevalling, postpartum coach

March 14, 2018

Soms is mama worden doodeng en dat is oke

acceptatie, accepteren, emoties, gedachten, het moederschap, kwetsbaarheid, lifecoach voor moeders, mama's, mamacoach, mindfulness, moeders, onzekerheid, Postnatale depressie, therapeut voor moeders zonder roze wolk, verantwoordelijkheid

Waarom je je mag je kwetsbaarheid als moeder mag laten zien

Veel moeders die ik zie in mijn praktijk, voelen zich kwetsbaar. Allereerst vanwege de open zenuw die je krijgt, als je eenmaal moeder bent. Je wil je kindje(s) overal tegen beschermen en doet er alles aan om ze gelukkig te maken. Maar ook, omdat deze moeders,  naar eigen zeggen, “Mij niks mag overkomen. Veel mama’s zeggen tijdens een sessie:  “Mijn kindjes kunnen mij niet missen. Wat, als mij iets overkomt en ik er straks niet meer ben?”  Dit soort gedachten en alle bijbehorende emoties zijn heel begrijpelijk. Deze moeders zijn vaak dag en nacht bezig met allerlei angstige gedachten en de bijbehorende emoties. Waardoor ze amper slapen en overdag in de overlevingsstand staan.

Daarnaast voelen veel moeders zich kwetsbaar, doordat ze zichzelf steeds vergelijken met ogenschijnlijk succesvolle, zelfverzekerd en sterke vrouwen op social media. Het is funest voor je zelfvertrouwen om jezelf steeds te vergelijken, maar het roept vaak ook een gevoel van falen op. Hierdoor voel je je als mama dan ook weer sneller kwetsbaar.

Laten we eerlijk zijn, het is ook doodeng om moeder te worden en om mama te zijn. Je voelt de enorme verantwoordelijk voor de zorg van je kindje(s). Je wil niet dat hen, jou of je partner iets overkomt. Dat maakt je heel begrijpelijk, dus voor je gevoel meer kwetsbaar. Hoe goed je je ook verzekert tegen ongevallen, je eigen lot, heb je nu eenmaal niet in handen. Logisch, dat dit dus als erg spannend wordt ervaren door veel moeders.

Hoe ga je hier nu mee om? Dat enorme verantwoordelijkheidsgevoel, die soms wat over beschermende houding tegenover je kinderen. “Pas op, kijk uit!” We roepen het allemaal en daar is overigens niks mis mee. Maar hoe houd je het voor jezelf behapbaar en houd je jezelf op de rails, als sommige wagons in je hoofd soms ontsporen?

Allereerst, door eerlijk te zijn over wat je voelt en hierover te praten met anderen. Je hoeft dit soort moeilijke gedachten niet alleen te handlen. Praat erover! Met wie dan ook, dat lucht vaak al enorm op. Daarnaast is het belangrijk dat je leert accepteren, dat je deze angsten nu eenmaal hebt. Dat ze bij jou als persoon horen. Nee, je hoeft ze niet leuk te vinden. Je mag er van balen. Het enige wat je hoeft te doen, is ze te accepteren voor wat ze zijn: gedachten of gevoelens van voorbijgaande aard. Dus ze gaan weer over. Dat klinkt makkelijker dan het vaak is en vraagt veel oefening.

De acceptatie van je eigen kwetsbaarheid en emoties is echter wel de sleutel tot verandering. Want, hoe hard je er ook voor weg wil rennen of hoe hard je er ook tegen vecht: deze gedachten horen bij jou en zijn deel van wie jij bent. Die gaan niet ineens op magische wijze veranderen of weg. Was het maar zo makkelijk! Ik zou soms ook willen dat ik een magische toverstok had die negatieve gedachten en emoties bij andere weg kon toveren. Helaas kan dit niet en dus is het zaak om je negatieve gedachten en de dingen die je soms in de weg zitten, te accepteren.

Omarm dus je soms ingewikkelde en confronterende gedachten. Pak ze vast en bekijk ze van dichtbij. Hoe voelt dat? Kies vervolgens een metafoor die voor jou goed visualiseert, Dit kan een wolk zijn, een mand of een doos. Sommigen doen een dikke jas uit, bijvoorbeeld. Stop deze gedachte en emotie bewust in de door jou gekozen metafoor en laat hem wegdrijven, vliegen, etc. Je zal merken, dat deze gedachten en emoties soms aan het begin, heel vaak terugkomen. Het lijkt soms net een boomerang. Dat is heel normaal. Schrik daar niet van. Na een tijdje, meestal een week of drie, vier, ga je er handiger in worden en merk je dat je rustiger wordt. Het is net als fietsen. Eerst ga je een paar keer onderuit en uiteindelijk leer je steady te fietsen, zonder steeds om te vallen. Zo werkt het met mindfulness ook. Natuurlijk zal je de rest van je leven nog gedachtes hebben, die je niet fijn vindt en natuurlijk zal je nog eens van die fiets afvallen. De truc is, om er steeds weer op te blijven klimmen en door te gaan. Just keep cycling, just keep cycling.

Merk je, dat ook jij gebukt gaat onder de intense angsten, die met het moederschap gepaard gaan? Lig je wakker, omdat jou niks mag overkomen? Wil je meer ontspannen in het leven staan? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl

 

let's
connect

on Instagram

@geenrozewolk