Voordat je gaat bevallen, heb je als moeder een bepaald (droom)beeld van hoe de periode na de bevalling eruit komt te zien. Je droomt over ellenlange knuffelsessies op de bank, skin to skin contact en fijne lange wandelingen met je kleintje. Maar soms loopt het leven anders dan je gepland had en blijkt je kindje na de bevalling ziek te zijn. In de ene situatie is dit aangeboren, bij de ander gebeurt dit later. Het resultaat is hetzelfde: je kindje is ziek en jullie gaan als ouders door een hele zware periode heen. Al je mooie plannen, gaan zo het raam uit. Je bent non-stop in het ziekenhuis en niets is wat je van te voren gedacht had.

Wat doe je als mama in zo’n situatie? Een situatie waarin je 24/7 angsten doorstaat en je afvraagt of je kindje het wel gaat redden? Laat ik voorop stellen dat een dergelijke situatie ontzettend heftig is. De moeders die ik spreek in mijn praktijk, noemen het de hel op aarde. De zorgen die je maakt om je kindje zijn zo alomvattend aanwezig. Je probeert als ouders natuurlijk positief te blijven, maar dat lukt nu eenmaal niet altijd. Dat is heel begrijpelijk. Daarnaast vliegen je emoties, alle kanten op. Van wanhoop tot pure doodsangst, je ervaart het allemaal. Want als ouders wil je gewoon niet, dat je kindje iets overkomt. Je wil je kindje(s) tegen alles beschermen. Als dit niet lukt, voel je je machteloos en veel moeders voelen zich tegelijkertijd ook ontzettend schuldig.

En dat schuldgevoel is vaak de bottleneck voor moeders van zieke kindjes. Want alsof je het nog niet zwaar genoeg hebt, komt dat vervelende schuldgevoel er ook nog eens bij. Alsof jij er iets aan kunt doen, dat je kindje ziek is (geworden). Natuurlijk kies jij hier niet voor. Je wil niks liever, dan dat je kindje gezond is en heel gelukkig oud mag worden. Dit soort zorgen, zou geen enkele ouder mogen hebben. Helaas gebeurt het vaak en moet je er als ouders op dat moment maar mee zien te dealen.

Ook al heb je het gevoel dat je er niks aan kan doen. Je kan je eigen gemoedstoestand wel bevorderen door ervoor te zorgen dat je niet overspoeld wordt door alle gedachten die er op dat moment door je heen gaan. Het is namelijk heel normaal, dat de emoties door je hoofd gieren! Maar je kan ze ook reguleren door er mindfull mee om te gaan. Hoe je dit kunt doen, lees je onder andere in mijn boek “Toen kreeg ik weer lucht”. Probeer je niet te verzetten tegen bijvoorbeeld het schuldgevoel. Het mag er gewoon zijn, Als je eenmaal moeder bent, wordt je namelijk chronisch vergezeld van schuld- en schaamtegevoelens. Heel vervelend, maar tegelijkertijd ook onvermijdelijk. De ene moeder heeft het meer dan de ander, het is echter volkomen normaal.

Als je je emoties accepteert zoals ze zijn, voel je je minder zwaar in je hoofd. Jezelf veroordelen, omdat je stress hebt of je niet gelukkig voelt in zo’n situatie, is wat je juist niet moet doen. Natuurlijk ben je dankbaar dat je een kindje hebt gekregen. Maar je had van te voren nooit kunnen denken, dat je kindje ziek zou worden. Dus accepteer van jezelf, dat je dit heel moeilijk en verdrietig vindt. In plaats er van tegen te vechten. Daarnaast is het heel belangrijk dat je gaat praten over wat je nu allemaal doormaakt. Niet alleen met je partner en inner circle, maar ook met een professional. Want sommige dingen, lukken je nu eenmaal niet alleen. Daar vallen dit soort uitzonderlijke en zware situaties ook onder. Dus zoek een therapeut die bij je past of je aanspreekt en maak een afspraak. Je hoeft dit niet alleen te doen! Sterker nog: liever helemaal niet!

Herken je je in bovenstaande en wil je hulp bij het verwerken van wat er op dit moment allemaal gaande is? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl