Dit zijn de 7 grootste onwaarheden over het moederschap

Op het moment dat je moeder wordt, komt er heel veel op je af. Het is een soort lawine die bestaat uit: onverwachtse gebeurtenissen, ontelbaar veel conversaties over poep (frequentie, substantie en kleur), slaapgebrek, hormonen en een algehele cultuurshock. Tegelijkertijd, verwonder je je al hangend boven je baby, hoe jullie dit perfecte wezentje hebben kunnen maken en loop je over van liefde voor je kindje.

Je kan je nog zo goed voorbereiden op het moederschap. Als het eenmaal zover is, is het echt andere koek. Niemand kan je hier eigenlijk op voorbereiden. Het moederschap is alsof je eindexamen doet voor iets, waar je nooit een gedegen opleiding voor hebt gehad. Van te voren heb je allerlei ideeën over hoe het zal zijn als je straks mama bent. Ik vertel je hier de zeven grootste onwaarheden over het moederschap:

1. Het moederschap is alleen maar leuk. Ik denk dat dit een van de meest voorkomende denkfouten is met betrekking tot mama zijn. Niemand, vindt ouder zijn alleen maar leuk. Waarom? Omdat het soms hartstikke zwaar is en pijnlijk en confronterend. Ja, je houdt van je kindje. Natuurlijk ben je dankbaar dat je een kindje hebt gekregen. Ja, je vindt je kindje de leukste, liefste en knapste baby die er bestaat! Maar wordt het daarmee ook meteen minder zwaar? Nee! En dat is dus helemaal prima.

 

2. Als je kindje er is, herken je hem of haar meteen. Dit is echt niet altijd het geval. Sommige ouders moeten enorm wennen aan het feit dat hun baby er is. Vaak lijkt de baby op papa, waardoor mama denkt: ik weet niet, hoor. Maar, waar zijn mijn genen gebleven? Vaders vinden het sowieso een vrij abstract gebeuren. Die hebben eerst urenlang naar hun lijdende vrouw zitten kijken en hebben druk met washandjes gedept. Om dan ineens zo’n klein baby’tje de wereld in gelanceerd te zien worden. Het kan echt even duren, voordat dat allemaal geland is. Dat hoort erbij!

 

3. Alle baby’s zijn van nature goede slapers. Nee! Echt, dit is zo’n flauwekul. De meeste baby’s hebben een omgekeerd dag- en nachtritme. Dit komt doordat ze in de baarmoeder lekker heen en weer werden gewiegd, als jij overdag in de weer was. Dan deinden ze lekker mee in jouw buik en sliepen ze. ‘s Nacht, daarentegen, werden ze wakker en begon het trappelfestijn. Dus als je baby eenmaal geboren is, is dat dag en nachtritme, echt niet zomaar omgedraaid. Dat heeft gewoon tijd nodig dus geef je kindje en jezelf die tijd. Goed ’s nachts doorslapen, verschilt per kindje. Maak er alsjeblieft geen strijd van. Uiteindelijk gaan ze allemaal doorslapen en vraagt niemand op de 18^e verjaardag van je zoon of dochter: ”Zeg, bij welke leeftijd sliep jij eigenlijk door?”

 

4. Alle moeders weten meteen wat ze doen, zodra ze moeder zijn geworden. Dit is zelden het geval, kan ik je vertellen. De meeste mama’s’; moeten enorm wennen aan hun moederrol. Hier komt een hoop onzekerheid bij kijken. Want het kijkt allemaal zo makkelijk, als je het van een afstandje bekijkt, voordat je moeder wordt. De meeste moeders worstelen hier enorm mee. Sommige mama’s die in mijn praktijk komen, vragen regelmatig: “hoe doen al die andere mama’s dit?” Mijn antwoord is steevast: “Die doen ook maar wat.” Echt. We klooien allemaal maar wat aan.” Inclusief ondergetekende!

 

5. “Ik word echt niet zo’n moeder die nooit haar haren wast/in joggingbroek en Uggs naar buiten gaat/vier dagen in dezelfde outfit loopt/vul zelf in.” Ik weet nog goed, toen ik zelf net moeder was geworden. Met een reeks hechtingen en een hematoom ter grootte van mijn vuist, kon ik niet zitten, niet lopen. Ik kon alleen maar liggen. Toen ik eenmaal naar buiten kon, liep ik in iets wat niet schuurde, trok of pijn deed. Dat was de joggingbroek van mijn man. Heerlijk! Ik wilde hem nooit meer uitdoen. Omarmen die hap! Ooit loop je weer in je lievelingsjurk op hakken. Maar niet meteen na de bevalling.

 

6. Alle moeders moeten borstvoeding geven. Ik weet dat ik hiermee een heet hangijzer adresseer. Maar, ik vind dat we van het gepush omtrent borstvoeding af moeten. Als je als mama al niet op een roze wolk zit, is het niet lukken van de borstvoeding vaak de laatste druppel die de emmer doet overlopen. Uit wetenschappelijk onderzoek is bewezen, dat als borstvoeding faalt, de kans op een postpartum depressie verdubbeld. Als het wel slaagt, halveert het de kans, dus dat is dan weer fijn Ik ben dan ook zeker voorstander van het geven van borstvoeding. Om alle belende redenen. Mits, (en dit kan ik niet genoeg onderstrepen) moeder zich hier goed bij voelt en het haar eigen keuze is. Niet door druk van de maatschappij, de opgelegde mening van andere moeders, of hulperveleners. Dit is haar eigen keuze, no matter what!

 

7. Iedere moeder is meteen helemaal happy na de bevalling. Dit komt uiteraard voor, maar echt niet bij elke mama. Sommige moeders moeten enorm wennen aan hun nieuwe rol als moeder. De enorme verantwoordelijkheid, de hormonale disbalans en het slaapgebrek eisen vaak hun tol. Ze willen het allemaal graag goed doen en leggen de lat vaak hoog voor zichzelf. Dit zorgt voor veel druk onder nieuwbakken moeders, die soms kan resulteren in een gevoel van falen, ik ben niet goed genoeg, ik ben niet de perfecte moeder, etc. De niet zo roze wolk komt veel vaker voor dan men denkt en het wordt tijd dat het taboe van dit onderwerp af gaat. Een op de drie moeders zit niet op een roze wolk. Dat is heel erg veel, dus dit onderwerp verdient alle aandacht die het kan krijgen!

 

Ben je of ken je een moeder die na de bevalling niet lekker in haar vel zit en die wel een steuntje in de rug kan gebruiken? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Samen gaan we werken aan jouw herstel en meer zelfvertrouwen in je rol als moeder. Want dat verdien je! Echt!