De verandering van vrouw naar moeder

Soms vraag ik me wel eens af wat er van me geworden was, als ik geen moeder was geworden. Zou ik zo veel veranderd zijn als ik nu ben? Hoe zou mijn leven er dan hebben uitgezien? Heel erg anders of valt het allemaal wel mee? Ik was een enorme partygirl vroeger. Ik ging alle festivals af en lustte graag een wijntje (of twee, drie…). Toen we besloten klaar te zijn voor het ouderschap, probeerden we zwanger te worden. Doordat ik lijdt aan de ziekte collitis ulcerosa, lag ik opgenomen in het ziekenhuis en werd me verteld dat zwanger worden lastig zou zijn. Na anderhalf jaar proberen, lukte het nog steeds niet. Ik werd steeds sipper en onrustiger van het feit als ik weer menstrueerde.

Ik kreeg een echo in het ziekenhuis

Toen ik een echo van mijn baarmoeder en eierstokken kreeg, zagen ze aan elke kant enorme hoeveelheden eitjes. Ik dacht: dat is toch goed nieuws? Dat bleek helaas niet het geval. Het waren zoveel follikels, dat er geen een kon rijpen, een beeld wat duidde op de aandoening PCOS. Ik zou een aantal bloedonderzoeken ondergaan om uit te sluiten of vast te stellen of dit inderdaad het geval was. Deze bloedtest konden ze alleen doen op dag 1 tot en met vier van mijn menstruatie cyclus. Deze bleef ook wel eens uit, wat ook duidde op PCOS. Na weken wachten op mijn menstruatie, besloot ik toch maar eens een zwangerschapstest te doen. Ik had allerlei gekke kwalen , ik had het constant koud (midden in augustus) en ik had hartkloppingen waar je u tegen zegt. Volgens Google was ik zwanger. Ik besloot dokter Google niet langer te negeren. Binnen twee seconden verschenen er twee dikke strepen op die zwangerschapstest! Ik kon het niet geloven! Ik gilde het uit! “Ik ben zwanger!” Ik rende de slaapkamer en sprong op het bed, waar mijn man nog heerlijk lag te slapen. Ik kon het niet geloven. Na bijna twee jaar was ik dan eindelijk zwanger.

Time flies

Inmiddels is onze Livia bijna zeven jaar oud en gaat ze naar de basisschool. Ons tweede meisje Emmi zit lekker in de peuterpuberteit en ontwikkelt zich net als haar zus, in rap tempo. Het is ongelofelijk hoe snel de tijd is gegaan. Ben ik nog steeds dezelfde Tilda als voor de zwangerschap of ben ik veranderd? Ja, ik ben veranderd. Enorm veranderd, allereerst door het moederschap en ten tweede door mijn postnatale depressie. Ik ben nu veel zelfverzekerder, stel beter grenzen en doe wat ik het allerleukste vind in de hele wereld: andere moeders begeleiden! Als vrouw verander je door het moederschap. Tijdens de bevalling laat je de vrouw achter die je ooit was en transformeer je in een mama. Veel vrouwen zijn hier emotioneel niet op voorbereid. De verandering is enorm en de liefde, het grote verantwoordelijkheidsgevoel en de slapeloze nachten maken die eerste periode na de bevalling een enorme uitdaging voor velen.

Soms begrijpt je directe omgeving deze verandering niet

Sommige vrouwen worden full-time mama na de geboorte, anderen kunnen niet wachten tot ze weer aan het werk gaan. De ene moeder omarmt de moederrol volledig, de ander heeft langere tijd nodig om nieuwe balans en ene routine met haar kindje te vinden. En dat is beiden helemaal prima. Ik merk dat moeders die nog geen mama vriendinnen hebben, nog wel eens veroordeeld worden. “Je bent zo veranderd nu je moeder bent”, horen ze vaak. Of: ”je kan je baby toch gewoon overal mee naartoe nemen?” En de altijd leuke: ”Doe niet zo moeilijk. Je baby slaapt toch overal.” Hun single vriendinnen snappen hen ineens niet meer zo goed. Om het feit dat ze niet meer gaan stappen of amper de deur uitkomen, omdat ze zo moe zijn. Of omdat ze vaak veel over hun kindje praten. Mij lijkt het juist erg logisch dat je veranderd bent als je moeder bent geworden. Een uitzondering daargelaten, ken ik weinig moeders die elke zaterdagavond nog in de kroonluchters hangen en alle festivals aflopen. En in deze Corona tijd al helemaal niet. Mocht je dat wel doen, is dat uiteraard your business. Vrouwen die (nog) geen moeder zijn denken er van te voren vaak als volgt over: ’als ik straks moeder ben, blijf ik alles doen precies hetzelfde als ik het nu doe!’

Leuk bedacht!

Hartstikke leuk bedacht, mama (in spe)! Alleen werkt het niet altijd zo. Want, je lijf is moe en je hoofd is moe en je tieten lekken en je voelt je geen wulpse kroegtijger meer. Je doet je best toffe outfits te scoren die roepen: ”Ik ben moeder, maar nog steeds een lekker wijf!” Je doet impulsaankopen bij het leven en nog steeds voel je je niet meer jong en sexy. Maar dat hoeft dus ook helemaal niet! Kan jou t schelen! Gooi die hoge hakken in de wilgen en verruil ze voor een paar toffe sneakers. Verruil de stap-avonden voor tapas en cocktail avonden met vriendinnen, straks na de lockdown! Neem je kindje mee op die date met je vriendin en als je baby’tje veel huilt, ga je gewoon weer naar huis. Je gaat die balans echt vinden! Je mag veranderen, sterker nog: ik raad het je aan. Verandering is groei! Onthoud: je bent goed precies zoals je bent! The end.­­

Groepssessies via Zoom

Als je je vaak niet begrepen voelt door je vriendinnen, omdat je de eerste in je vriendengroep bent die moeder is geworden, weet dat je niet alleen bent. Mede hierom ben ik de groepssessies via Zoom gestart. Hierdoor kun je erkenning en herkenning vinden in de verhalen van andere moeders. Als je ook wil praten met andere moeders, via info@froufroubegeleiding.nl. We starten binnen nu en ene paar weken.

 

[:en]Soms vraag ik me wel eens af wat er van me geworden was, als ik geen moeder was geworden. Zou ik zo veranderd zijn als nu? Hoe zou mijn leven er dan hebben uitgezien? Heel erg anders of valt het misschien wel mee? Ik was een enorme partygirl vroeger. Ik ging alle festivals af en lustte graag een wijntje (of twee, drie…). Toen we besloten klaar te zijn voor het ouderschap, probeerden we zwanger te worden. Doordat ik lijd aan de ziekte collitis ulcerosa, lag ik opgenomen in het ziekenhuis en werd me verteld dat zwanger worden lastig zou zijn. Na anderhalf jaar proberen, lukte het nog steeds niet. Ik werd steeds kriegeliger van het feit dat ik elke maand menstrueerde. Toen ik een echo van mijn baarmoeder en eierstokken kreeg, zagen ze aan elke kant enorme hoeveelheden eitjes. Zoveel, dat er geen eentje kon rijpen, een beeld wat duidde op de aandoening PCOS. Ik zou een aantal onderzoeken ondergaan om uit te sluiten of vast te stellen of dit inderdaad zo was. Na weken wachten op mijn menstruatie, besloot ik toch maar eens een test te doen. Ik had allerlei gekke kwalen , ik was heel rillerig en ik had hartkloppingen waar je u tegen zegt. Volgens Google was ik zwanger. Ik besloot dokter Google niet langer te negeren. Binnen twee seconden verschenen er twee dikke strepen op die zwangerschapstest! Ik kon het niet geloven! Ik gilde het uit! “Ik ben zwanger!”

Inmiddels is mijn kleine meisje bijna twee jaar oud en zitten we in full mode peuterpuberteit. Het is ongelofelijk hoe snel de tijd is gegaan. Ben ik nog steeds dezelfde Tilda als voor de zwangerschap of ben ik veranderd? Ja, ik ben veranderd. Enorm veranderd, allereerst door het moederschap en ten tweede door mijn postnatale depressie. Ik ben nu veel zelfverzekerder, stel beter grenzen en doe wat ik het allerleukste vind in de hele wereld: moeders coachen! Als vrouw verander je denk ik altijd wel iets door het moederschap. Sommige vrouwen worden full-time mama na de geboorte, anderen kunnen niet wachten tot ze weer aan het werk gaan. De ene moeder omarmd de moederrol volledig, de ander heeft langere tijd nodig om de juiste modus te vinden. En dat is beiden helemaal prima.

Ik merk dat moeders die geen vriendinnen moeders hebben in hun directe omgeving, nog wel eens veroordeeld worden. “Je bent zo veranderd”, horen ze vaak. Hun single vriendinnen snappen hen ineens niet meer zo goed. Om het feit dat ze niet meer gaan stappen of amper de deur uitkomen, omdat ze zo moe zijn. Of omdat ze vaak veel over hun kindje praten. Als je wil praten met andere moeders, over het moederschap en hoe zij dit alles ervaren,, meld je dan aan voor de groepsbijeenkomst: http://bit.ly/1SzqfdB.

Mij lijkt het allemaal juist erg logisch dat je veranderd bent als je moeder bent geworden. Een uitzondering daargelaten, ken ik weinig moeders die elke zaterdagavond nog in de kroonluchters hangen en alle festivals aflopen. Mocht je dat wel doen, is dat uiteraard your business. Vrouwen die (nog) geen moeder zijn denken er van te voren vaak als volgt over: ’als ik straks moeder ben, blijf ik alles doen precies hetzelfde als ik het nu doe!’

Hartstikke leuk bedacht, mama (in spe)! Alleen werkt het niet altijd zo. Want je lijf is moe en je hoofd is moe en je tieten lekken en je voelt je geen geile kroegtijger meer. Je doet je best kittige outfits te scoren die roepen: pint”Ik ben moeder, maar nog steeds een lekker wijf!” Je doet impulsaankopen bij het leven en nog steeds voel je niet meer jong en sexy. Maar dat hoeft dus ook helemaal niet! Kan jou t schelen! Gooi die hoge hakken in de wilgen en verruil ze voor een paar toffe sneakers. Verruil de stap-avonden voor tapas en cocktail avonden met vriendinnen! Neem je kindje mee op die lunchdate en als hij of zij veel huilt, ga je gewoon weer naar huis. Je gaat die balans echt vinden! Je mag veranderen, sterker nog: ik raad het je aan. Verandering is groei! Onthoud: je bent goed precies zoals je bent! The end.­­