Tag Archives: moedercoach

Toen mailde The Washinton Post

Er zijn van die momenten in je leven die je nooit meer vergeet. Vorige week woensdag was zo’n moment. Nadat mijn vriendin uit Frankrijk spontaan langskwam, omdat ze in Nederland was, gingen we aan de Gin Tonic.Ik had mijn werk afgerond en we hadden nog ene uurtje voordat de kindjes opgehaald zouden worden. We waren uitgebreid aan het bijkletsen, want we hadden elkaar al zeven maanden niet gezien. Door Corona, hun verhuizing, nou ja het leven eigenlijk.

Ineens stond mijn telefoon roodgloeiend

Ineens stond mijn telefoon roodgloeiend. Ik had een appje van mijn uitgever, gevolgd door een voic-eapp en allemaal e-mails. Ik luisterde eerst de voiceapp af. Het was Kira, mijn uitgever:”TILDA! YOU HAVE TO CHECK YOUR E-MAIL! RIGHT NOW!!!” Ik dacht, waar is de brand? Wat is er allemaal aan de hand? Ik opende mijn mail en daar las ik iets wat ik nooit had durven dromen. Mijn publiciste in New York schreef: ”Dear Tilda, I hope this e-mail finds you well. The Washinton Post is very interested in publishing your essay.” Eerst dacht ik dat ik het niet goed had gelezen. Ik scrollde nog een keer terug naar boven en las het nog eens. Het stond er echt. The Washington Post wil mijn essay publiceren!

Ik heb hardop gegild!

Ik kan hier heel nuchter en cool over gaan doen, maar ik heb gewoon heel hard gegild! Mijn vriendin kwam vanuit de tuin naar binnen gerend: ”Wat is er aan de hand?” Ik vertelde haar het fantastische nieuws en we dansten beiden hand in hand door de keuken heen. Ik kon het niet geloven. Zo’n groot medium die mijn artikel wilde plaatsen! De essay gaat over hoe je een post partum depressie (PPD) overleeft tijdens een pandemie. Iets wat wereldwijd enorm veel aandacht nodig heeft. Want je zal nu maar in een PPD zitten en niemand die langs kan komen, je kan helpen of even een knuffel kan geven. Alsof een post partum depressie nog niet zwaar genoeg is, krijgen deze moeders en vaders de Corona crii er ook nog eens bovenop.

84 miljoen views per maand!

Nadat we gedanst hadden, kreeg ik nog tig e-mails Er moest nog even wat “getweakt” (ofwel er moesten wat kleine aanpassingen gedaan) worden zoals mijn redacteur dat noemt en dan kan hij de deur uit naar The Washington Post. Dus ik schreef lekker soepel (dankzij de gin tonic) de laatste wijzigingen aan mijn artikel en stuurde hem direct door naar mijn redacteur. De dag erna moest het namelijk voor de deadline bij de Washington Post binnen zijn. De 24 uur erna wachtte ik op de mail van mijn redacteur of het gelukt was en van mijn publiciste of ze hem ingediend had. In de tussentijd mailde laatstgenoemde dat The Washington post elke maand 84 miljoen views en reads heeft. Dat is zo gigantisch veel! Ik viel bijna van de bank af. Eind van de vrijdagmiddag kwam het verlossende woord: “De essay is helemaal top en we hebben hem net ingestuurd bij The Washington Post!” Sindsdien loop ik met bonzend hart rond. Want, dit is “larger then life” zoals ze dat in Amerika zeggen.

Afgelopen maandag is de essay geplaatst bij The Washington Post en sindsdien is mijn telefoon en mailbox ontploft. Ik heb zoveel reacties gehad via Linkedin, Twitter, mail, Facebook, Whatsapp en Instagram! Ik hou het amper bij allemaal. Soms moet ik mezelf even knijpen of dit echt gebeurd. Het is zo tof allemaal. 16 juni verschijnt mijn Engelse boek: “This Is Post Partum” en hiermee komt een grote droom uit. Ik wil zoveel mogelijk moeders (en vaders) helpen die na de bevalling niet op een roze wolk zitten. Dit boek draagt hier enorm aan bij. Het uitkomen van deze essay zal zoveel goeds doen voor mijn boek. Ik voel me ontzettend dankbaar! Wil je mijn reis met mijn Engelse boek volgen? Check dan mijn Nederlandse of Engelse instagram  De essay kan je hier lezen.

Als de Corona crisis je angsten aanwakkert

Deze week gaan de KDV’s en scholen weer open. Voor veel ouders een enorme opluchting na al het multitasken en overvraagd worden van de afgelopen maanden. Nu, na acht weken gaat alles langzaamaan weer opstarten, beginnen of hervatten. Ik vind het zelf heel fijn dat het oude leven weer een beetje terugkomt. Ik zeg met opzet een beetje, want we zijn nog lang niet terug bij het oude leven. Maar het begin is gemaakt en dat brengt voor veel ouders hoop. Echter, zijn er ook moeders en vaders voor wie dit anders voelt. Deze ouders vinden het lastig om alle veiligheid die ze in hun gezin in de afgelopen periode hebben opgebouwd, weer los te laten en dat is heel begrijpelijk.

Veel angst

Ik zie veel moeders in mijn praktijk en om mij heen die worstelen met angsten. Angst om ziek te worden, om een dierbare te verliezen of dat hun kindje besmet raakt met het virus. Zolang je in je quarantaine bubbel zit en het Corona virus voor je gevoel buiten de deur kan houden, voelt dit veilig. Maar als je kindje weer naar de opvang of naar school gaat, komt hij of zij weer in aanraking met andere kinderen en volwassenen. Dit betekent automatisch ook meer blootstelling aan potentiële Corona patiënten. Veel mensen weten nog niet of ze het virus (al gehad) hebben, omdat het testen op Covid 19 nog in de opstartfase zit.

Schijnveiligheid

Daarom wordt er ook aangeraden om zoveel mogelijk thuis te blijven en nog steeds voor de echt noodzakelijke dingen naar buiten te gaan. Ik zie echter overal weer mensen massa’s ontstaan, zowel in de stad als op het strand, de bossen, etc. Dus die relatieve veiligheid die je hebt opgebouwd als gezin, komt voor veel ouders in het gedrang. Nu was deze veiligheid een soort schijnveiligheid, want je had het eerst ook niet onder controle. Het Corona virus kon immers nog steeds bij jullie als gezin komen. Maar de situatie voelde voor jullie relatief veilig, zo in jullie quarantaine bubbel. Dit geeft voor angstige moeders dan weer een gevoel van controle. Op dit moment moet je die controle weer loslaten en dat is voor deze moeders die sneller last hebben van angsten, extra moeilijk. Dat is mijns inziens heel begrijpelijk. Continue reading →

De reis door Hoogbegaafdheidsland

Eerder schreef ik al over hoe het ons verging met onze oudste dochter Livia. Na een jaar lang testen, vruchteloze gesprekken op school en een steeds meer gefrustreerd kind, hebben wij besloten om toch naar en andere school te gaan kijken. Hoe dit kwam, zal ik jullie hieronder vertellen. Je kan namelijk niet zomaar naar een school voor hoogbegaafde kindjes toe. Daar zit een heel traject aan vast. Dit wisten wij een jaar geleden ook niet. Ik schrijf deze blog voor alle ouders die struggelen met hoogbegaafdheid en hoog sensitiviteit. Ik hoop dat jullie hier herkenning en steun in zullen vinden.

Op Livia’s huidige school rommelt het al een hele tijd. Ze haalden ons drie jaar geleden binnen met;” Wij kijken enorm naar het individu en naar wat jouw kind nodig heeft.” Dit klonk ons als muziek in de oren, want er is geen eenheidsworst als het om kinderen gaat. Het woord normaal vind ik ook een achterhaald principe. Want wie bepaald wat er normaal is en wat niet?

Livia was inmiddels op het punt aangekomen dat ze niet meer naar school wilde. Elke ochtend was het een strijd van jewelste om haar naar school te laten gaan. ’s Nachts lag ze tandknarsend en huilend in bed. Iedere ochtend bij het opstarten in de klas weer die kralenplank, weer die bak met Nopper. Liv kon het niet meer zien (en wij inmiddels ook niet). Livia had op dat punt leerkracht nummer 5 voor haar neus in de klas. Dat kan gebeuren, maar als je kind een ontwikkelingsvoorsprong heeft en daar in de klas weinig aandacht voor is, is dit niet heel handig. To say the least. Continue reading →

Focussen op het positieve werkt echt!

Nu we inmiddels zeven weken in deze Corona crisis zitten, begint de verveling toe te slaan. De meesten van ons houden zich goed aan de #stayhome en aan de anderhalve meter regel. Dat is super fijn, want hierdoor daalt het aantal IC bedden en de sterfgevallen door Corona nemen ook af. Aan de andere kant zitten we en masse aan huis gekluisterd en lijkt iedere dag hetzelfde. Het is net als in de film “Groundhog Day.” Als je hem nog niet kent: ga hem kijken, het is echt een klassieker!

Het lijkt soms zo uitzichtloos

Als je al weken thuis zit met je partner en je kindje(s) en er verandert weinig aan de huidige situatie, dan kan dat leiden tot sombere en ook angstige gevoelens. Ja, de scholen en KDV’s gaan weer open. Maar met allerlei aanpassingen en regels. Wat in de praktijk betekent dat je kind bijvoorbeeld nog steeds maar een dag in de week naar school gaat of twee keer een halve. Of dat je kindje maar twee uurtjes per keer naar de opvang mag. Natuurlijk, is dat hartstikke fijn en brengt dit soelaas in deze bizarre tijden. Maar het leeuwendeel moet je als ouders nog steeds zelf handlen. Dus wat doe je als het je allemaal even teveel wordt? Hoe pak je het aan als je het gevoel hebt in een uitzichtloze situatie te zitten? Continue reading →

Hoe houd je je relatie leuk tijdens de Corona crisis?

Inmiddels zitten we in de zesde week van de Corona crisis. De meesten van ons zijn het behoorlijk zat aan het worden. Om me heen zie ik een hoop stellen worstelen. Want, het is nogal heftig wat er allemaal van ons ouders verwacht wordt op dit moment. Naast het feit dat veel van jullie gewoon thuis moeten doorwerken terwijl de kids ook nog thuis zijn, moet je als ouders ook nog het huishouden regelen, je kinderen lesgeven, boodschappen regelen en elkaar nog een beetje aandacht geven. Gisteren heeft de overheid besloten dat de scholen en de opvang weer open mogen. Evengoed, is het enorm aanpoten voor de meeste ouders onder ons.

Je relatie is net een kamperplant

Een relatie is eigenlijk net als een plant. Je relatie heeft ook water nodig. In de vorm van een goed gesprek, aandacht voor elkaars behoeften en natuurlijk ook affectie. Veel ouders hebben momenteel enorm veel moeite om met name dat laatste te tonen, omdat ze simpelweg in de overlevingsstand staan. Dus dan schiet die knuffel of kus er vaak bij in. En juist die knuffels zijn nu extra belangrijk. Want hierdoor komt er oxytocine vrij, het feel good stofje waardoor je je niet alleen mentaal beter gaat voelen, maar ook weer meer aan elkaar gaat hechten. Seks is hier ook een goed voorbeeld van, trouwens. Continue reading →

Als je zwanger bent tijdens de Corona crisis

De Corona crisis houdt heel de wereld in zijn greep. Nog nooit eerder zijn er binnen onze generatie in zo’n korte tijd zoveel mensen ziek geraakt of overleden. Het zijn bizarre tijden met quarantaine, de anderhalve meter regel en de alles omvattende onzekerheid waarin we momenteel verkeren. Dat is voor een normaal mens als moeilijk te verteren, laat staan als je zwanger bent of net bent bevallen. Voor deze zwangere moeders is het vaak heel onrustig, omdat ze bang zijn dat zij of hun baby besmet zullen raken met het virus.

Angst voor besmetting

Sommige aanstaande mama’s willen niet meer naar het ziekenhuis, uit angst voor besmetting met het Corona virus en het aantal thuisbevallingen is nog nooit zo hoog geweest. De vraag: ‘wat nou als ik tijdens mijn bevalling toch in het ziekenhuis moet bevallen?’, is een veel gehoorde vraag. Ik hoor veel angst en paniek bij deze zwangere vrouwen. Logisch, want je weet gewoon niet of je geïnfecteerd raakt en dus ziek gaat worden. Vraag dus goed aan je verloskundige wat hun plan van aanpak is tijdens jouw bevalling en wat er gaat gebeuren als je bijvoorbeeld wel naar het ziekenhuis moet. Naar welk ziekenhuis wordt je bijvoorbeeld gebracht, zijn er langere aanrijdtijden voor ambulances, toch met eigen vervoer, etc? Deze praktische zaken kan je prima van te voren bespreken en als je bepaalde dingen wel of juist niet wil, kan je dit niet alleen in je bevalplan schrijven maar ook extra bespreken met je arts of verloskundige.

Waar is die roze wolk?

De roze wolk is bij deze zwangere moeders dan ook ver te zoeken en blijft na de bevalling ook vaak uit. Want, je mag allereerst  geen kraambezoek ontvangen. Kraamzorg moet zich ook aan strikte regels houden en je kan bijvoorbeeld niet even vragen of je moeder langs komt om je ’s avonds te komen helpen. Ten tweede had je had het je allemaal zo anders voorgesteld en ineens ben je in deze pandemie beland. Daarnaast zijn veel net bevallen mama’s bang dat hun kindje het Corona virus krijgt en dat brengt veel spanning met zich mee. Het voelt voor veel (aanstaande) moeders oneerlijk dat dit hen overkomt en laten we eerlijk zijn: dat is het ook. Jullie zwangere mama ’s hebben hier niet om gevraagd en toch moet je er mee zien te dealen.

Hoe kan je nu het beste omgaan met deze moeilijke situatie?

Allereerst is het belangrijk dat je probeert je niet langer te verzetten tegen het feit dat je in deze Corona crisis zit. Het is niet iets wat jij zelf eigenhandig kan veranderen, dus moet je proberen de manier waarop je hiermee omgaat, zien aan te passsen. Dat doe je door de situatie te gaan accepteren zoals hij is. In plaats van jezelf steeds af te vragen hoe lang dit nog gaat duren en wanneer alles weer back to normal zal zijn. Dit alles weet je niet en het constante nadenken hierover kost je nodeloos veel energie en die energie heb je nu even niet over. Daarnaast is het accepteren van je gedachten en de bijbehorende emoties ook belangrijk. Omdat beiden volkomen begrijpelijk zijn op dit moment. Je hebt als kersverse moeder ook een hoop te verwerken momenteel, dus wees alsjeblieft mild voor jezelf.

Even niet meer Googlen

Als laatste is het belangrijk dat je jezelf ontziet op het gebied van nieuws lezen, nu.nl uitpluizen, de RIVM website raadplegen, etc. Dit creëert even een kort moment van zekerheid, maar eigenlijk is dit een schijnveiligheid die je voor jezelf creëert. Probeer jezelf even wat rust te geven. Ga bijvoorbeeld een fijne (wandel) mediatie doen of een goed boek lezen. Dat is ook heel mindful en hierdoor kom je weer met beiden voeten op aarde. Zeg liefdevolle dingen tegen jezelf, zoals:” ik ben een goede moeder voor mijn kind, ik kan dit aan, ik hou van mezelf precies zoals ik ben, mijn bevalling zal goed verlopen.” Hierdoor ga je je mentaal een stuk fijner voelen.

Wil je een steuntje in de rug?

Merk je da je zwanger bent en niet lekker in je vel zit? Ik begeleid moeders die in de zwangerschap al niet op een roze wolk zitten en kan je hier goed bij begeleiden. Mail naar info@froufroubegeleiding.nl en ik ga je hier doorheen helpen.

 

Als je alleenstaande moeder bent tijdens de Corona crisis

Voor de meeste moeders is het momenteel enorm aanpoten. De Corona crisis duurt nu al weken en het einde lijkt voorlopig nog niet in zicht. De meeste mama’s hebben het behoorlijk zwaar. Ineens werk je niet alleen thuis, maar bevinden alle activiteiten zich in en om het huis. Ondertussen moeten de kids gehomeschooled worden, de boodschappen en de was gedaan worden. Daarnaast kan je niet even ergens naartoe. Er is geen escape en dat maakt deze periode enorm heftig voor velen. Dit alles is voor moeders met een partner al een enorme uitdaging. Maar wat als je single mom bent en dit hele Corona debacle ook nog eens in je eentje moet zien te rooien?

Enorme worsteling voor de single mom

De alleenstaande mama heeft het doorgaans al een paar tandjes zwaarder, doordat ze de meeste dingen in haar eentje moet aanpakken. Nu we midden in de Corona crisis zitten, is dit voor de single mom extra heftig. Ik zie in mijn praktijk dat deze moeders enorm worstelen met het feit dat ze niet even iemand hebben die even een arm om hen heen slaat of hen een knuffel geeft Continue reading →

Help! Ik ben zwanger maar niet happy!

Nadat jij en je partner het er vaak over hebben gehad, is het dan zover: jullie gaan proberen om zwanger te worden. Bij het ene stel gaat dat met veel tam tam en confetti. Het andere stel spoelt gewoon de pil dor de wc. Hoe dan ook: het avontuur gaat beginnen!

Voor het ene stel komt de zwangerschap als donderslag bij heldere hemel, omdat het een “surprise baby” is. Bij het andere stel duurt het soms een hele lange tijd voordat die zwangerschapstest eindelijk positief kleurt. Hoe dan ook: zwanger worden is voor veel stellen een emotionele gebeurtenis. Eentje die gepaard gaat met uiteenlopende gedachten, emoties en wellicht ook tranen. De eerste drie maanden zijn vaak onwerkelijk. Je weet dat je zwanger bent, maar de eerste echo komt weken later pas. Rationeel weet je dat er een klein wezentje in je lijf groeit, maar aan de buitenkant zie je niks. Waar bij de ene mama de zwangerschapskwalen al meteen beginnen en 24/7 misselijk zijn, daar lopen sommige moeders er doorheen alsof er niks aan de hand is. Het kan en het mag allemaal. Continue reading →

De 5 moeilijkste dingen aan moeder worden

Wanneer je voor de eerste keer moeder wordt, komt er een hoop op je af. Er zijn momenten waarop je overloopt van liefde voor je baby en je enorm kan genieten van het moederschap. Maar, er zullen ook momenten komen die uitdagend zullen zijn voor jou en ook voor je partner. De dingen waar niemand het over heeft, omdat je als mama nu eenmaal blij en dankbaar moet zijn. Ik denk dat deze dingen los van elkaar staan Dat je als mama happy en dankbaar kan zijn, maar het moederschap evengoed heel zwaar kan vinden.

Dit zijn de vijf ingewikkeldste dingen aan mama worden:

  1. Je hebt vrijwel geen tijd meer voor jezelf. Dat vond ik zelf heel ingewikkeld toen ik net mama was. Ik kolfde, ik voedde, ik vouwde tien kilo was weg op een dag. Maar tijd voor mezelf had ik niet. Dat miste ik soms enorm, maar tegelijkertijd wilde ik ook niet weg bij mijn kindje. Heel dubbel en heel ingewikkeld. Veel moeders die ik zie in mijn praktijk worstelen hier enorm mee.
  2. Je verlangt soms terug naar je oude leventje. Het leven waarin je kon gaan en staan waar je wilde, zonder dat je een halve volksverhuizing met je mee hoefde te slepen of na hoefde te denken voor je de deur uit ging. Veel moeders durven dit niet hardop te zeggen, uit angst om veroordeeld te worden. Omdat ze niet als ontaarde moeder bestempeld willen worden. Maar juist het delen van dit soort gevoelens is heel goed. Het opkroppen maakt dat je je als moeder soms heel eenzaam kan voelen
  3. Je slaapt een hele lange tijd bar weinig. Er zullen ouders zijn die dit kunnen beamen, maar er zullen ook ouders zijn wiens kind al heel snel doorsliep. Hoe dan ook, de nachten waarin je weinig slaapt, hakken er enorm in. Je relativeringsvermogen is gedaald tot een historisch dieptepunt en de hormonen maken je soms tijdelijk ontoerekeningsvatbaar. Ik herken dit volledig, bij mij was het niet anders. Het is niet voor niets dat de CIA slaapontzegging inzet als martelmethode. Niet slapen is zwaar en het lijkt soms eeuwig te duren. Hou vol, lieve mama’s! Ooit ga je weer slapen, heus!
  4. Je relatie met je partner verandert en kan soms onder enorme druk komen te staan na de komst van een kindje. Dat is heel logisch, want een baby slaapt ’s nachts weinig en heeft veel zorg en aandacht nodig. Dus de focus verschuift van aandacht geven aan je partner naar alle aandacht geven aan je kindje. Dat zorgt soms voor wrijving en kan de sfeer er thuis niet altijd even gezellig op maken. Blijf dus goed met elkaar communiceren en deel je gedachten en emoties met elkaar. Probeer zonder veroordeling naar elkaar te luisteren en blijf met elkaar in gesprek.
  5. Het enorme verantwoordelijkheidsgevoel wat je hebt als je net mama bent geworden is alles omvattend aanwezig. Dat geldt niet alleen voor mama’s, maar ook voor papa’s. Ineens realiseer je je, dat je kindje heel kwetsbaar is en hem of haar niks mag overkomen. De verantwoordelijkheid gaat soms ook gepaard met angsten en de zogeheten intrusies. Dit zijn heftige gedachten die je soms als moeder kan hebben uit angst je kindje per ongeluk iets aan te doen. Sommige mama’s die ik zie in mijn praktijk weten zich hier geen raad mee en slapen nog amper door alle stress en dit enorme verantwoordelijkheidsgevoel. Als dit bij jou ook het geval is, trek aan de bel en vraag om professionele hulp!

Heb je een steuntje in de rug nodig?

Als nieuwbakken moeder kan het enorm aanpoten zijn. Je aanpassings- en relativeringsvermogen wordt constant op de proef gesteld. Uit schuldgevoel en schaamte wil je het er vaak niet over hebben. Toch is het heel belangrijk om erover te gaan praten. Want als je niet op een roze wolk zit, of het moederschap simpelweg hel zwaar vindt, moet je hier niet alleen mee rond blijven lopen. Ik begrijp als geen ander hoe dit voelt, want ik heb dit zelf ook meegemaakt. Mail naar info@froufroubegeleiding.nl Samen gaan we werken aan een positiever gevoel en maken we de start naar herstel.

 

Als je mama vriendinnen je niet begrijpen

Soms gebeuren er dingen in je leven, die je erg teleurstellen. Dit zijn vaak dingen die je van te voren niet aan had zien komen. Zoals als je moeder bent geworden en je veel steun verwacht van je mama vriendinnen. Of dat zij je begrijpen, zoals niemand anders je begrijpt.

Andere kijk

Maar wat als dit niet het geval is? Wat als je moeder vriendinnen er een heel andere kijk op na houden of hun kinderen heel anders opvoeden dan jij doet? Of als je mom friends je veroordelen, omdat jij anders tegen dingen aankijkt dan zij? Dit zijn dingen die veel vaker gebeuren dan men doorgaans denkt. Ik hoor het vaak in mijn praktijk, maar zie het om me heen ook veel gebeuren. Zowel in real life als op social media. Moeders die elkaar de maat nemen, omdat zij vinden dat ze de waarheid in pacht hebben.

Veroordeeld worden door vriendinnen

Als een wildvreemde dan iets lelijks tegen je zegt op Instagram, is dit al niet leuk voor een moeder. Laat staan als dit van een goede vriendin komt die je je meest diep gewortelde onzekerheden en intieme geheimen toevertrouwt. Dan komt zoiets extra hard aan. Zo vertelde een cliënt me laats in mijn praktijk, hoe een mama vriendin haar enorm veroordeelde om hoe zij omging met het ziek zijn van haar kindje. Sterker nog: ze raadde deze moeder op vrij agressieve wijze aan om bepaalde stappen te ondernemen en toen mijn cliënte dit niet deed, werd ze hier keihard op afgerekend door deze vriendin.

Ook vertelde een cliënt me onlangs, dat ze had besloten om haar tweeling niet langer borstvoeding te geven. Omdat het simpelweg niet meer ging. Ze had veel moeite gehad met het nemen van deze beslissing en voelde zich enorm schuldig. Toen ze aan haar vriendenkring vertelde dat ze deze beslissing had genomen, kreeg ze geen fijne of warme ondersteuning. Nee, ze werd hier snoei hard op afgerekend. Sterker nog: ze kreeg geheel ongevraagd, allerlei artikelen, websites, etc. toegestuurd met informatie waarom ze wel borstvoeding zou moeten geven. Mijn cliënte vond dit heel erg naar en voelde zich hierdoor heel onzeker en in de steek gelaten door haar vriendengroep. Iets wat ik helaas vaker hoor en wat me enorm aan het hart gaat. Continue reading →