Waarom je als moeder geen verantwoording hoeft af te leggen over de keuzes die je maakt

Wij mama’s zijn vaak geneigd om verantwoording af te leggen over onze keuzes, beslissingen en de dingen die we doen. Veel meer dan vaders. For some reason, vinden wij het meestal heel belangrijk om te pas en te onpas uitleg te geven over het reilen en zeilen omtrent de keuzes die we maken in onze levens. Tot onbewuste irritatie aan toe. Want, zeg nou zelf? Het is toch intens vermoeiend om constant verantwoording af te moeten leggen over van alles en nog wat? Papa;s hebben hier vaak minder last van. Die nemen zo’n beslissing gewoon en daarmee is de kous vrijwel af. Wij vrouwen gaan daarentegen in conclaaf met iedereen die we tegenkomen: de buurvrouw, de moeders op het schoolplein, de leidsters op de opvang. Maar, ook met directe familieleden, goede vrienden en vriendinnen. De meeste moeders die ik spreek in mijn praktijk, worden hier doodmoe van, Ze vragen mij regelmatig: “waarom doe ik dit? Waarom leg ik constant verantwoording af over mijn keuzes in het leven Waarom kan ik hier niet gewoon maling aan hebben?”

Je wil niet als slechte moeder gezien worden

Het antwoord lijkt voor de hand liggend, maar is het vaak niet voor deze mama’s. Je legt vaak verantwoording voor je gedrag af, omdat je niet wil dat de ander je raar, stom of een slechte moeder vindt. Dit alles komt voort uit je eigen onderliggende  onzekerheden die erop wijzen dat je jezelf niet goed genoeg vindt zoals je bent. Je accepteert jezelf eigenlijk niet volledig zoals je bent. Zelfverzekerde personen leggen namelijk vrijwel nooit verantwoording af over hun beslissingen. Die nemen een beslissing en gaan daar faliekant achter staan. Ze voelen totaal niet de behoefte om hierover in conclaaf te gaan met anderen. Ze nemen de beslissing en daarmee basta. Klinkt heerlijk, toch?

Ik was die onzekere mama

Ik herken de behoefte om verantwoording af te leggen overigens volledig. Ik was vroeger ook zo. Ik vond het heel erg moeilijk om niet steeds verantwoording af te leggen over het hoe en wat in mijn leven. Zelfs als mensen er niet naar vroegen, begon ik al een heel epistel af te ratelen, waarom ik de situatie in kwestie op deze manier had aangepakt. Terwijl die ander daar  helemaal niet om had gevraagd. Of diegene zat daar überhaupt niet op te wachten! Deze persoon wilde waarschijnlijk gewoon een praatje maken en hoppakee, daar kwam ik weer aanzetten met mijn hele verhaal. Zonde! Want die tijd en energie kon ik echt wel voor andere dingen gebruiken! Hetzelfde geldt voor jou, lieve mama. Je hoeft niet steeds verantwoording af te leggen over je keuzes. Doe je ding en own it!

Meer zelfvertrouwen als mama

Tegenwoordig ben ik ook zo iemand die een besluit neemt en hier achter gaat staan. Want, als ik eenmaal een besluit heb genomen, is voor mij inderdaad de kous af. Ik maak me niet langer druk over hoe andere mensen hierop zullen reageren, wat ze ervan vinden en of ze me wel een goede moeder vinden. Dit heeft niks met arrogantie te maken. Dit is simpelweg een proces geweest van vallen en opstaan. Ik werd echt niet van de een op de andere dag wakker met een enorme dosis zelfvertrouwen. Nee, ik heb hier keihard aan gewerkt. Maar eenmaal daar, wil ik nooit meer terug. Ik weet vandaag de dag namelijk wat ik waard ben en twijfel niet langer aan het feit dat ik een goede moeder bent. Dit voelt zo fijn en ik ben hier enorm dankbaar voor.

Wil je hulp?

Wil je ook op deze manier in het leven komen te staan? Wil je meer zelfvertrouwen in het moederschap en niet lange twijfelen of je wel een goede moeder bent? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl! Ik ga je hiermee helpen!