De eerste periode na de bevalling kan voor zowel roze-, als grijze wolk mama’s, vaak erg pittig zijn. Dit komt, omdat er mega veel op je af komt als kersverse moeder. Je hebt net de bevalling achter je kiezen en dan wordt er na de kraamweek van je verwacht dat je het vrijwel allemaal meteen weet: hoe je je baby moet verzorgen, wat je met die vreselijke krampjes aan moet, hoe vaak je je baby moet voeden (op verzoek of routine). Daarnaast moet je je nieuwe rol als moeder nog helemaal eigen zien te maken. Tel daar het slaapgebrek en de rond gierende hormonen bij op en je hebt de poppen aan het dansen.

Insta perfect moms

Vandaag de dag ervaren veel moeders ook nog eens de enorme druk van social media. Ze vergelijken zichzelf vaak met de zogenaamde “perfect moms” op Instagram en voelen zich vaak tekort schieten.  Dit laatste is voor de hedendaagse moeders veel zwaarder, dan voor onze vorige generatie. Die hadden weinig vergelijkingsmateriaal, dus onze moeders deden maar wat en dat was prima. Tegenwoordig vergelijkt elke moeder zich met al die instamoms en hop, een minderwaardigheidscomplex is geboren! Zo zonde, want je doet het als moeder echt niet zo snel verkeerd! Dat zelfvertrouwen moet vaak aangekweekt worden en dat vinden veel kersverse moeders lastig.

Enorme verantwoordelijkheid

Je bent net moeder geworden en ineens heb je 24/7 die enorme verantwoordelijkheid voor je kindje. Toen hij of zij nog in je buik zat, was je baby op de veiligste plek ter wereld, maar nu is hij of zij ineens hier! En je voelt die verantwoordelijkheid ook de hele tijd, of het nu overdag is of ’s nachts. Ik ken vele verhalen van moeders die ’s nachts met een spiegel boven hun baby gingen hangen om te kijken of haar kindje nog wel ademde en of de spiegel besloeg. Of de geschrokken nieuwbakken ouders die zich afvroegen, nadat hun baby de hele nacht had doorgeslapen, zonder om een voeding te hebben gevraagd: ”Mijn god, leeft mijn baby nog wel?” Het verantwoordelijkheidsgevoel voor je kindje is alles omvattend aanwezig, maar veel ouders weten dit niet van te voren en vinden dit zo net na de bevalling erg confronterend. Weet, dat al deze bovenstaande dingen volkomen normaal zijn en dat veel jonge moeders zich zo voelen.

Daarnaast is papa vaak na twee schrale dagen vaderschapsverlof alweer de deur uit, omdat hij nu eenmaal weer moet werken. De kraamweek is voorbij, de hulptroepen zijn met de noorderzon vertrokken. En daar zit je dan met je baby op schoot.  Veel moeders zitten de hele dag te googlen bijvoorbeeld of wat zij doen het juiste is,. Bijvoorbeeld hoeveel uur een baby gemiddeld slaapt en hoe je ze het beste kan laten boeren. Ondertussen spoken de gekste gedachten door je hoofd als mama: ‘Kan ik dit wel? Volgens mij ben ik de enige moeder ter wereld die het natural mom gen helemaal mist! Hoor ik haar nog wel ademen? Wacht, ik zet even de babyfoon wat harder.’ En zo kabbelen de dagen zich voort.

Overweldigend gevoel

Natuurlijk, geniet je na de bevalling ook enorm van je baby. Ja, zelfs de moeders die in een postnatale depressie terecht zijn gekomen. Alleen zijn bij hen die blije momenten veel minder frequent aanwezig.  Sommige moeders zitten volledig op die roze wolk en zitten de hele dag gelukzalig met hun baby thuis en vinden het allemaal even fantastisch. Dat is super fijn. Deze moeders hebben ook dat overweldigende gevoel, alleen overheerst bij hen de positiviteit. Wees gerust, dat dit overweldigende gevoel na de bevalling op een gegeven moment ook weer wegtrekt. Niks duurt voor eeuwig, dus dit ook niet.

Dat moeder worden overweldigend is, lijkt me juist meer dan logisch. Sommige moeders hebben heel lang moeten wachten, tot ze hun kindje in hun armen konden sluiten en hebben veel moeten doorstaan. Bijvoorbeeld na een langdurig fertiliteitstraject of eiceldonatie. De andere mama was na één keer proberen meteen zwanger. Dat je kindje enorm gewenst is, wil niet zeggen dat het daarom minder zwaar is, als je net bevallen bent. Ik zelf was ook zielsgelukkig dat ik zwanger was, maar vond het evengoed loei zwaar, nadat ik bevallen was. Veel moeders in mijn praktijk voelen zich schuldig, als ze niet zo goed kunnen genieten van hun kindje. Ik begrijp dat heel goed, maar je hoeft je absoluut niet te schamen voor het feit dat je het moederschap niet alleen maar leuk en fantastisch vindt. Hoe eerlijker we hier met zijn allen over zijn, hoe meer dat taboe er doorbroken wordt!

Wil je hulp?

Merk je dat je als mama compleet overspoeld wordt door je negatieve gedachten en emoties? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik ga je hiermee helpen!

 

 

[:en]De periode na de bevalling is voor zowel roze-, als grijze wolk mama’s, erg pittig. Dit komt, omdat er mega veel op je af komt als kersverse moeder. Je hebt net een heftige gebeurtenis meegemaakt (de bevalling) en dan ineens wordt er van je verwacht dat je het allemaal wel weet: hoe je je baby moet verzorgen, wat je met die vreselijke krampjes aan moet, hoe vaak je je baby moet voeden (op verzoek of routine) en dan moet je die nieuwe moederrol ook nog eens vertolken met elke dag visite over de vloer en social media die naar je lonkt. Dit laatste is voor de hedendaagse moeders veel zwaarder, dan voor onze vorige generatie. Die hadden weinig vergelijkingsmateriaal, dus deden zij maar wat en dat was prima. Tegenwoordig vergelijkt elke moeder zich met die “perfecte moeder” op Instagram en hoppa, een minderwaardigheidscomplex is geboren!

Je bent net moeder geworden en ineens heb je 24/7 die enorme verantwoordelijkheid voor je kindje. Toen hij of zij nog in je buik zat, was je baby op de veiligste plek ter wereld, maar nu is hij ineens hier! En je voelt die verantwoordelijkheid ook de hele tijd, of het nu overdag is of ’s nachts. Ik ken vele verhalen van moeders die ’s nachts met een spiegel boven hun baby gingen hangen om te kijken of haar kindje nog wel ademde en of de spiegel besloeg. Of de geschrokken nieuwbakken ouders die zich afvroegen, nadat hun baby de hele nacht had doorgeslapen, zonder om een voeding te hebben gevraagd: ”Mijn god, leeft ze nog wel?” De verantwoordelijkheid voor je kindje is enorm en al deze bovenstaande dingen zijn volkomen normaal.

Daarnaast is papa vaak na twee schrale dagen vaderschapsverlof alweer de deur uit, omdat hij nu eenmaal weer moet werken. De kraamweek is voorbij, de hulptroepen zijn met de noorderzon vertrokken. En daar zit je dan met je spruit op je arm. De godganse dag te googlen of je het allemaal wel goed doet. Ondertussen spoken de gekste gedachten door je hoofd: ‘Kan ik dit wel? Volgens mij ben ik de enige moeder ter wereld die het natural mom gen helemaal mist! Hoor ik haar nog wel ademen? Wacht, ik zet even de babyfoon wat harder.’ En zo kabbelen de dagen zich voort.

Natuurlijk geniet je na de bevalling ook enorm van je baby. Ja, zelfs sommige moeders die in een postnatale depressie terecht zijn gekomen. Alleen zijn bij hen de momenten veel minder frequent aanwezig. Maar ze zijn er wel. Sommige moeders zitten volledig op die roze wolk en zitten de hele dag gelukzalig met hun baby thuis en vinden het allemaal even fantastisch. Dat is super fijn. Deze moeders hebben ook dat overweldigende gevoel, alleen overheerst bij hen de positieve vibe. Wees je gerust, dat dit overweldigende gevoel na de bevalling op een gegeven moment ook weer wegtrekt. Niks duurt voor eeuwig, dus dit ook niet. Merk je dat je compleet overspoeld wordt door je negatieve gedachten en emoties? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Dit hoef je niet alleen te doen, liever helemaal niet zelfs!