Als je net ouders bent geworden, komt er veel op jullie af. Jullie kindje is nog maar net geboren en meteen  komt er enorm veel op de schouders van nieuwbakken papa’s en mama’s neer. Ineens heb je als ouder de enorme verantwoordelijkheid voor je kindje. Daarnaast slaap je weinig en sta je 24/7 aan. Moeders hebben vaak last van de hormonale disbalans en de spanning tussen jullie als ouders stijgt dan vaak. Het is dan ook niet voor niets dat veel stellen hulp zoeken, als ze net ouders zijn geworden. In mijn praktijk zie ik regelmatig stellen die enorm worstelen met het ouderschap. Omdat ze het gevoel hebben dat ze falen, geen idee hebben hoe ze het aan moeten pakken of gewoon graag een steuntje in de rug willen. Dit zijn de tien dingen die ouders mij het vaakst vertellen in therapie:

1. Ik voel me vaak best eenzaam

Eenzaamheid is een groot taboe onder nieuwbakken ouders. Velen durven niet te vertellen, dat ze zich soms eenzaam voelen in hun nieuwe rol als papa of mama. Het is ook geen kattenpis, vader of moeder worden. Eerst was je gewoon Tilda en nu ben je ineens Tilda, de moeder. Deze rolverandering is enorm wennen als je net bevallen bent en zorgt vaak voor vervreemding van de buitenwereld. Ook kan deze rolverandering ervoor zorgen dat ouders geïsoleerd raken. Omdat ze zich geen raad weten met hun gedachten en emoties en geen aansluiting vinden met de buitenwereld over hun soms donkere gedachten. Want, de hele wereld zit toch op een roze wolk na de bevalling? Nee. Helaas is dit niet altijd het geval.

2. Waarom ben ik hier aan begonnen?

Bij sommige ouders gaat het na de bevalling niet meteen van een leien dakje. Verschillende factoren kunnen voor veel stress zorgen bij kersverse ouders. Door het slaapgebrek, de krampjes en de hormonen die bij vrouwen een grote rol spelen, voelt een nieuwe moeder zich vaak niet lekker in haar vel. Vaders vinden dit vaak moeilijk om te zien, want ineens is hun vrouw een ander persoon geworden.  Ouders voelen zich soms enorm beperkt, want ze kunnen niet meer zo makkelijk de deur uit ,als voor dat ze een kindje kregen. Daarnaast speelt de constante verantwoordelijkheid voor de zorg van hun kindje ook nog een grote rol. Deze verantwoordelijkheid gaat ook niet meer weg en dit zorgt bij de ouders voor gedachten als: ik snak naar mijn oude leven. Was ik hier maar nooit aan begonnen. Ik mis mijn vrijheid. Allemaal heel begrijpelijk. Deel dit alsjeblieft met elkaar, het mag er gewoon zijn en is volkomen normaal

3. Het lijkt andere ouders zo makkelijk af te gaan en ons niet

Veel ouders vragen zich regelmatig af waarom het andere stellen zo ogenschijnlijk makkelijk af lijkt te gaan. Ik heb nieuws voor jullie, lieve papa’s en mama’s: dat is niet zo! Je zou denken door alle gelukzalige instagrampostst van celebs dat het een en al gelukzaligheid is in de levens van bekende mensen. Niks is minder waar. Ook zij lopen tegen deze moeilijkheden aan. Ook zij dealen met stress, vermoeidheid en die rotkrampjes! Alleen delen ze dit onderdeel van het ouderschap vaak niet op social media. Zo’n ondergepoepte baby wordt niet snel op insta gepost. Die perfecte vakantiefoto’s dan weer wel. Dit is mijn inziens heel jammer, want ik denk dat ze hiermee enorm zouden bijdragen aan het doorbreken van het taboe op de grijze wolk!

4. Ik wil geen tweede (of derde, vierde) kind meer

Sommige ouders durven dit niet hardop uit te spreken, maar denken dit wel als ze nog niet zo lang geleden ouders zijn geworden. Ik wil echt nooit meer een tweede kind. Ik vind dit al zo ontzettend heftig, ik moet er niet aan denken, om dit dan straks allemaal nog eens mee te moeten maken. Dit is ene kleine greep van dingne die ouders mij vertellen in mijn praktijk. Weet, dat dit oke is. Je hoeft je daar nu ook nog druk om te maken of over na te denken! Focus je eerst op het nu en de huidige situatie. Probeer eerst uit de overlevingsstand te komen, voordat je überhaupt na gaat denken over een tweede kindje.

5. Ik ben mezelf helemaal kwijt. Wie ben ik nu ik vader of moeder ben?

Als je net ouders geworden bent, is het heel erg zoeken naar wie je bent. Door de hierboven genoemde rolverandering, de verantwoordelijkheid die je voelt voor je kindje(s) en de constante zorg voor jullie kleintje, kom je eigenlijk amper nog aan jezelf toe. Vroeger gingen jullie vaak de hort op, lekker uit eten of naar een festival. Tegenwoordig draait alles om voedingsschema’s, poepluiers en wie regelt welke huishoudelijke taken. Logisch, dat je dan weer moet zoeken naar de balans tussen de persoon die je ooit was en wie je nu bent nu je papa of mama bent geworden. Je oude ik is er nog steeds, die is echt niet met de noorderzon vertrokken. Straks komt er gewoon weer ruimte voor de dingen die jullie beiden fijn vinden om te doen. Je kan je hobby’s weer oppakken, samen iets leuks (en Corona proofs) doen of dingen met vrienden doen. Je moet gewoon weer even de balans terug vinden en dat heeft tijd nodig. Gun jezelf die tijd ook! Dit gaat niet over 1 nacht ijs.

6. Papa is bang dat zijn emotionele copingskills in het niet valt naast die van mama

Vrouwen zijn van nature vaak ruimer bedeeld met emotionele copingskills dan mannen. Bij de moeders komt het verzorgende, de empathie en de liefdevolle benadering wat makkelijker dan bij de vaders. Logisch, want een vrouw draagt het kindje negen maanden in haar buik en bouwt vanaf dag 1 al een band op met jullie kindje. Vaders zijn soms bang dat ze achterblijven bij hun vrouw in de emotionele ontwikkeling die de opvoeding van hun kindje van hem vraagt. De meeste mannen hebben ook niet opgepast op hun buurkindjes of neefjes en nichtjes. Vrouwen oefenen dit vaak al op jonge leeftijd en hebben in die zin, al een stapje voor. Mannen zijn na de geboorte vaak bang dat ze het emotionele aspect van het ouderschap niet bij kunnen benen en haken vervolgens ontmoedigd af. Met de gedachte: dit kan ik toch niet.  Wat weer tot frustraties leidt bij de moeders. Vervolgens worden de vaders bestempeld als lui, ongeïnteresseerd of afwezig. Terwijl deze papa ook gewoon zijn best doet om het allemaal zo goed mogelijk te doen. Weet, dat je het als vader al snel goed doet in de ogen van je kindje. Als je laat zien dat je onvoorwaardelijk van ze houdt en er altijd voor ze bent, zullen ze dit echt voelen.

7. Ik ben vast de enige mama die het “moedergen” totaal mist

Dit is een veel voorkomend fenomeen, wat ik veel voorbij zie komen in mijn praktijk. Moeders voelen vaak de enorme druk om een soort “oermoeder” te zijn. De mama die alles kan, alles weet en nooit iets fout doet. Alleen: die bestaat helemaal niet! Echt niet! Elke moeder verknald wel eens iets, pakt iets onhandig aan of denkt achteraf: was dit nou wel zo’n goed idee? En dat is allemaal prima. Je mag er zijn, precies zoals je bent, Jouw kindje kijkt met grote ogen naar zijn of haar mama en denkt alleen maar: dit is mijn mama en ik ben dol op haar! Je doet het goed, heus waar. Stop met jezelf te vergelijken met andere moeders. Die doen ook maar wat. Heus!

 

8. Gaan mijn angsten en zorgen ooit over?

Veel ouders krijgen bij het ouderschap een “fijn” cadeau, namelijk niet aflatende angst dat hun kindje iets zal overkomen. Vaders van dochters hebben dit vaak nog een tandje erger, omdat ze allerlei doomscenario’s hebben van wat hun kleine meisje allemaal kan overkomen. Ze slapen er slecht van, piekeren veel en vinden het moeilijk om deze angsten los te laten. Dit geldt voor zowel de vader, als de moeder. Deze angst kan soms de levens van deze papa’s en mama’s enorm beheersen. Zo erg, dat ze op een gegeven moment ook niets meer willen of kunnen ondernemen uit angst, voor wat er mis zou kunnen gaan. Zonde, want zo ontneem je jezelf allerlei mooie momenten met je kleintje. Leg de lat dus wat lager voor jezelf en begin met kleine stapjes.

9. Mijn relatie staat zo onder druk, ik weet niet hoe we dit gaan overleven

Naast het feit dat je als mens veel onder druk komt te staan als je net een baby hebt gekregen, komt ook de relatie tussen twee partners enorm onder druk te staan. Vaak is er amper tijd om samen een warme maaltijd te nuttigen, laat staan om van alles te gaan ondernemen. Ik adviseer stellen dan ook steevast om één avond in de week samen te eten. Of jullie nu uit eten gaan of er een datenight at home van maken, kies iets wat fijn voelt. Maak er iets gezelligs van. Telefoons weg, maak jullie favoriete gerecht en praat met elkaar. Communicatie is alles in een relatie. Als je niet praat over de dingen die je bezighouden, waar je mee zit of waar je tegenaan loopt, kan je partner je moeilijker aanvoelen of begrijpen. Soms wil je gewoon even aangehoord worden of een knuffel, geef dit dan aan. Niet iedere mama of papa zit op een oplossing te wachten. Respecteer elkaar en geniet van de tijd samen. Praat over wat je wel allemaal leuk vind aan het ouderschap. Zoek naar dingen die jullie wel nog kunnen doen samen en als gezin. Vind elkaar terug en kies weer bewust voor elkaar, ook nu jullie samen een kindje hebben en alles even op losse schroeven staat. Een relatie is hard werken, voor iedereen. Trust me!

10. Ik weet niet waarom mensen het altijd over die roze wolk hebben. Ik kan hem maar niet vinden

Daar is hij weer! De fameuze roze wolk. Ik kan het niet genoeg benadrukken. De roze wolk is een utopie. Die bestaat niet. Ja, je zal roze wolk momenten hebben op een dag, maar geen enkele ouder zit maandenlang, 24/7 op een roze wolk. Echt niet. Er zullen momenten zijn waarop je je kindje aankijkt en denkt: wat hou ik zielsveel van jou, wat ben je toch lief, ik wil je tegen alles beschermen, etc. Maar er zullen ook momenten zijn waarop je denkt: nu kan ik het even niet meer aan of ik wil je even achter het behang plakken. En dat is allemaal prima! Laat het er gewoon zijn. Accepteer dat het soms gewoon even heel erg aanpoten is en omarm de chaos. Je blijft je niet zo voelen, zoals nu. Weet dat het straks makkelijker zal gaan.

Willen jullie hulp als ouders?

Worstelen jullie met het ouderschap en willen jullie ook een steuntje in de rug? Mail dan naar info@froufroubegelding.nl! Samen werken we aan een betere balans en meer rust binnen jullie gezin.